لاغر این رو تو باید پست می کردی یادت رفته بود. لیست کتاب های سال نوآوری و شکوفایی. ملکه مادر جهت استحضار و ارائه راه کار. شوالیه لاغر جهت حظ فراوان.

ای لحظه ی شگفت عظیمت. صبح روز تولدم رو با چت و صحبت با دوستام شروع کردم. دخترا داشتن میرفتن سر کار. من داشتم با ماندانا باب اسفنجی نگاه می کردم و پیش خودم فکر می کردم روز تولدم رو چه جوری بگذرونم. شب هم تا ساعت هشت کلاس زبان دارم. علی رفته انزلی و احتمالا نصف شب برمی گرده. حتی یه جورایی سر هفته .

برای شعری به این بلندی. که قصد سرودنش را دارم. نیاز به پستانهایی بزرگ است. و از من دور میشوند. این همه بادهای بیحاصل که میبینیم. شعری به این بلندی است. که قصد سرودنش را دارم. Posted in شعر و ور. إ ن م ا یخ ش ی الل ه م ن ع ب اد ه ال ع ل م اء. و پرچم کشورش هزار رنگ باشد.

دفترهای شعرم را فرستادی ته انباری. خاک نشست روی حس شاعرانه. همه هنرم در نوشتن شده نامه های اداری. من را از ته انباری آزاد کن. نه به اندازه ای که. بو سه هات به آدم بال میده. با بوی جادویی نم خاک.

گاهی ادم سر یه دو راهی قرار میگیره. اونوقت میاد خوبیا و لذت های انجام اون کارو با بدی ها و دعوا هاش میذاره تو کفه های ترازو و میبینه بدی ها خیلی بیشتره. اون ادم تصمیم میگیره به اشکاش اعتنایی نکنه. و اخرین پستشو اینجوری تمام کنه. یکی از دیالوگ های فیلم درباره ی الی. وقتی روی باند فرودگاه پامو زمین گذاشتم و باد سرد خورد تو صورتم باورم شد که تو مرزیم که به خونه نزدیکه.

دل در هم و خاطر به غم و سینه به تاب است شهری به خروش و جهانی به عذاب است . آنجا که آسمان آغاز می شود. گاهی فکر می کنی, زندگی همیشه با همین ریتمی که در آن هستی برقرار می ماند. غافل از اینکه در میان راه, دره هایی, حتی تغییر مسیر هم جریان آن را تغییر میدهد. محیط وبلاگم و دوست داشتم ,دوست دارم . حکم بزرگ کردن افکارم و برام داشت . آشنا شدن با خیلی فضاهایی که نداشتم دوروبرم. اینجا تا همیشه زنده است .

یه جورایی حساب زندگی از دستم در رفته. نه اینکه چیزی واسه گفتن ندارم . چیزهای زیادی هس اما گفتنشون رو بلد نیستم. 9 ماهه که حرف توی دلم تلنبار شده. راستش بعد از تولد بچه ها غریبه خیلی عوض شد. غریبه دیگه مهربون نیس .