Lbrzymia kula jaskrawozłotego słońca była bezlitosna. Niszczyła wszystko, co napotkała na swej drodze, niezależnie, czy był to nędzny kaktus, czy zwierzęcy organizm. Jej upalne promienie potrafiły wydrzeć z każdego wszelkie siły wraz z ostatnią kroplą wody, pozostawiając jedynie pustą skorupę. Wspaniały posiłek, naprawdę - burknął Damu, oglądając zdobycz niebieskookiego - Nie wiedziałem, że Uri jest na diecie. To pochwal się, co ty upolowałeś - brat Juy zaszczycił Damu prze.

Nigdy nie potrafiłam pisać sensownych wstępów. Całe opowiadanie zostanie napisane od nowa i trochę rzeczy w nim się pozmienia. Pierwszy rozdział, a konkretnie prolog, mam zamiar wrzucić podczas przerwy świątecznej.

Vitani biegła ile sił w łapkach. Zatrzymała się dopiero po dłuższej chwili biegu i wytężyła wzrok, żeby ocenić, gdzie w ogóle się znajduje. Siedziała w trawach, zapewne niedaleko od Lwiej Ziemi. Zaraz przypomniało jej się o matce i o rodzeństwie. Co się z nimi stało? Nie mogła tak po prostu sobie uciec i zostawić rodziny samej. To wszystko wyprowadzało lwiczkę z równowagi. - zawołała Zira i po paru sekundach wyłoniła się z trawy. Mamo, gdzie byłaś? .

Na początku był Chaos, a chaosem była Ziemia. Szczerze mówiąc, potem też się niewiele zmieniło. Może w przeszłości tego rodzaju majestatyczne miejsce jakoś by mnie ustatkowało i stałbym się grzecznym, potulnym lewkiem, jak na dobrych chłopców .