Wtorek, 19 sierpnia 2014. Przepraszam, że musiałaś tak długo czekać - zawołał, muskając wargami moje czoło. Przymknęłam oczy, mrucząc cicho - To dla Ciebie - dodał i wręczył mi kwiaty. Dzięki, są piękne - odpowiedziałam, wąchając roślinki. Cały czas przynosił mi coś do szpitala, a później też pielęgniarkom. Zrobił to co miał zrobić. Zaopiekował się mną, a teraz odszedł, bo w.

Sobota, 25 kwietnia 2015. Heej - zawołałam i dźgnęłam przyjaciłkę palcem w bok. - Ktoś tu się chyba zakochał. Blondynka otarła łzy z policzków. Wzięłam głęboki wdech i głośno wypuściła powietrze z ust. Blondynka podciągnęła kolano pod brodę. Zoey, wiesz, ze to niemożliwe! Znów zachoruje i co? Liam, nie mam chłopaka .

Leżałem prosto na łóżku i nasłuchiwałem tylko co się w okół mnie dzieje. Chciałem otworzyć oczy ale na razie nie byłem w stanie tego zrobić. Dosłownie jakby ktoś położył mi na powieki kamienie. Bałem się że coś zaszkodziło moim oczom i stanę się niewidomy. Nie chciałbym być w takiej sytuacji. Dostaliśmy telefon ze szpitala - zaczął prosto z mostu. I co ja mam z tym wspólnego? Pytam przekrzywiając delikatnie głowę w bok zainteresowana tym tematem.

Would you if I would? To nie brak chęci czy szacunku. Jeśli ktoś chce doczytać tą historię do końca, możliwe, że końcem czerwca znajdę trochę czasu. Ale raczej nie będę tego tu publikować. kto mnie tam wie? W razie pytań, proszę pisać e-maile. Na tt, czy asku już raczej nie bywam. Ponownie, z braku czasu. Dziękuję za wspaniały czas jaki spędziliśmy dotychczas i mam nadzieję, że jeszcze kiedyś będziemy mieli szansę przeżywać wspólnie perypetie tych bohaterów.