Never too late to change your life. Sobota, 23 maja 2015. Dobry wieczór - chrząknąłem niezręcznie, delikatnie stawiając na podłodze Savanne. Zachichotała dziewczyna, obejmując ramieniem moją szyję. - powiedziała chłodno, starsza kobieta, zakrywając się swetrem. Czy to wróżka zębuszka? Parsknęła dziewczyna, siadając na podłodze. - szepnąłem, próbując podnieść dziewczynę. Czego ja się boję! Nie wiedziała.

Niedziela, 12 kwietnia 2015. - ktoś potrząsnął moim ramieniem. Otworzyłam oczy i spojrzałam zdezorientowana na mamę - Jesteśmy na miejscu, chodź. - uśmiechnęła się lekko, odchodząc od drzwi. - nie wygląda to źle. - powiedziała, odwracając się do mnie plecami. - poleciła kobieta, trzaskając drzwiami od samochodu. A może wcale nie ma tyle lat na ile wygląda. Okej, może nie będzie tu tak źle, co? Dlaczego nie mogę iść dalej? Mamo, dam sobie .

Niedziela, 8 marca 2015. Wstałam z krzesła z hukiem zamykając pokrywę. Miałam dość rutyny jaka dosięgała mnie każdego dnia, więc chwyciłam w swoje drobne dłonie I Phona, po czym wybrałam numer do swojej najlepszej przyjaciółki Katheriny. Przygryzłam zdenerwowana dolną wargę - a co jeśli ma już inne plany? Co jeśli się nie zgodzi? Westchnęłam. Łatwo jej tak mówić bo to nie ona ma surowych rodziców i to nie ona ma przed sobą swoją pierwszą imprezę w życiu.

Niedziela, 27 września 2015. I przeczytaj bardzo ważną rzecz. Daj mi coś powiedzieć, nie rozłączaj się proszę. Odebrałam, więc mów zanim się rozmyślę. Usłyszałam i nie mogłam zrobić nic oprócz przygryzienia środka policzka - Wiem, że zrobiłem źle, ale ponad pół roku to zbyt dużo czasu zmarnowanego bez ciebie, wiesz to. - stanęłam naprzeciwko niej siląc się na odpowiedni ton, lecz wie, że jestem zd.

Dzisiaj obchodziłaby swoje 18 urodziny. W dalszym ciągu jest mi ciężko, ale pogodziłem się z tym. Poszedłem na studia, może wyjdę na porządnego człowieka. Z tej okazji przyjechałem do Cambridge, bo tu właśnie została pochowana. Wchodząc na cmentarz przeszły mnie dreszcze. Tak jakby była obok mnie próbując chwycić za dłoń. Usiadłem obok pomnika i zacząłem wspominać. - Co tu robisz? Spytał Christian idąc w moim kierunku.