Senin, Juli 27, 2015. Kamis, Juni 25, 2015.

دست نوشته های علی حاجی یاری. آری تو آنکه دل طلبد آنی. دیری است کان کبوتر خون آلود. جویای برج گمشده ی جادو. صرف بستن دل شد به این و آن.

Every last detail was just perfect.

مغزم گردوییست که هیچ وقت سبز نخواهد شد. شش سال گذشت و میوه ی کال عشق ما رسید. سخن از پیوند سست دو نام. اوراق کهنه یک دفتر نیست. سخن از گیسوی خوشبخت منست. عشق مشترک ما به آغاز زندگی مشترکمان منجر شد شش سال گذشت و میوه ی کال عشق ما رسید. شش سال گذشت وتنها ما فهمیدیم. چه طور گذشت حالا می توانیم داشتن یکدیگر را فریاد بزنیم و به همه ی آن هایی که در این شش سال سعی داشتند تخم شک را در دل ما بکارند. به همه آن هایی که سعی داشتند عشق ما را بدزدند.

در اتاقی که به اندازه یک تنهایی ست. هیلدا و مامان 15 اردیبهشت و من. دروازه ي مقدس تنهايي ام شكست. عقلم زمين که خورد شكيبايي ام شكست! شاعرش . نمي دونم! شعر و روزمره گي. کارگاه ادبی خانه شاعران جوان مشهد. واژه های بی حرف نياز. محسن پيروي و مریم مهرابی.