Witajcie kochani po tak długiej przerwie! Prawda jest taka, że 1. nie miałam zamiaru nigdy zawieszać bloga 2. później nie miałam zamiaru do niego wracać. Jednak ze względu na takie, a nie inne okoliczności - o których się rozpisywać nie będę - postanowiłam, że czas doprowadzić szkołę liścia do końca. Dramat, obyczaj, romans, komedia. Sentyment powraca, ja chyba też.

Will it ever comeback? Tenshi no koi Film. Obym nie ciągnęła ich nie wiadomo ile. Japoński film, który oglądałam dawno dawno i chciałam obejrzeć ponownie, lecz nie mogłam znaleźć nigdzie nawet z angielskimi napisami.

Underneath the darkness of the lost you and I, at the tip of the cruel hands it disappears again. Piątek, 12 czerwca 2015. Założyłam bloga z opowiadaniami o k-popie. Do której pojawi się tam oczywiście link, tam będę zamieszczać moje pozostałe opowiadania. Serdecznie zapraszam na pierwszy wpis, którym jest one-shot o EXO! Breathe it in kpop.

Kocham was i proszę o komentarze 3. Niemniej jednak, Jongdae był mądry. Potrzebował mniej słów niż posiadał palców u jednej dłoni, by sprawić, że ludzie czuli się źle ze sobą. Albo przynajmniej miał taki wpływ na Jongina.

I think about you a lot, more than I probably should. Poniedziałek, 17 sierpnia 2015. Po odwiedzinach naszych rodziców, przyszła kolej na Nareę i Eunjin. Nie wiedziałem po co nam do szczęścia potrzebna Jina, ale Sehun się upierał, że Eunjin jest jego przyjaciółką i że ma prawo zobaczyć dzieciaki, a poza tym nie mam być o co zazdrosny, bo ona spotyka się z Minho. Więc się zgodziłem, nie miałem innego wyboru.

Poniedziałek, 25 maja 2015. Kris, obawiam się, że musimy przełożyć naszą dyskusję na inny dzień. - powiedział brunet do Krisa, który chciał zaprzeczyć lecz powstrzymał się, kiedy zobaczył ten błysk w oku Sehuna. Ten zwyczajny sygnał wystarczył by wspólnik zrozumiał i kiwnął głową. Jongin wstał z kanapy i czym prędzej podążył za brunetem, wychodząc z pokoju. Dziwne, gdzie on był? Zaczął panikować, bo to nie był jego świat, to był inny świat.

I died a little bit. Przybywam z pierwszym rozdziałem! Trochę mnie zawiedliście tym brakiem komentarzy, ale okej, jestem miłosierna, bo ludzie na wattpadzie docenili moje wypociny. Zresztą dziko by było publikować to tylko tam. Prezentujący się obraz zasługiwał na miano sielankowego, co mogłoby uczynić tę wiosnę jedną z najlepszych, które pamiętał Steven Rogers. Ale niestety tak się nie działo. James był przy Stevenie od zawsze.