Niedziela, 10 sierpnia 2014. Powinnam się domyślić, że to będziesz ty. 8211; westchnęłam do samej siebie, słysząc charakterystyczne kliknięcie drzwi, kiedy je zamknęłam. Uśmiechnął się, wyciągając do mnie ramię. Splotłam nasze palce, pozwalając, by przyciągnął mnie do siebie. Wciągnęłam głęboko do płuc powietrze, napawając się zapachem jego wody kolońskiej i miętowym oddechem. Podniosłam głowę, cały czas śledził moją twarz.

Powrót samochodem do domu był cichy. Chyba powinnam wiedzieć żeby nie wspominać o czymś takim przy nim tak nagle, ale to była jedyna myśl, która wpadła mi do głowy, gdy stresowałam się tym co do cholery powiedzieć. Wygląda na to, że zapominam o wielu rzeczach ostatnio.

Środa, 30 kwietnia 2014. Co masz kurwa na myśli? Nie mogę zostać wyrzucony z drużyny piłkarskiej! To przekonaj go, że mogę kurwa grać lepiej niż połowa chłopaków w tej gównianej drużynie. Nie stój tu tak po prostu nic nie robiąc! Wykrzyknąłem w złości, wyrzuc.

Długo nic nie pisałyśmy, prawda? Ja mam okropnie dużo nauki, inne blogi i zresztą nie miałam za grosz pomysłu, a teraz mi się udało! Rozdział jest znacznie dłuższy niż zwyczajnie i muszę powiedzieć, że podoba mi się. Mam nadzieję, że ktoś jeszcze nas czyta! Wstałam z krzesła, po czym wyszłam razem z aktorem do holu. Benedict wciągnął szybko powietrze, po czym wydał dźwięk zaskoczenia. To ty masz tatuaże? Spojrzałam na niego i uniosłam lewą brew.