Powiedziałeś mi kiedyś, że wierzysz w Boga. Ale nie mam zaś powodu myśleć, że on wierzy we mnie. Och, chciałbym go zobaczyć choć na chwilę. Co byś mu powiedział? No, myślę, że po prostu coś tam bym powiedział. Zaraz, zaraz, zaraz, zanim się zaczniesz mnie czepiać. Zanim coś rzekniesz, chciałbym się o coś spytać.

Prawdziwą burzę wywołał ostatnio niewielki film, zamieszczony w serwisie YouTube. Możemy więc obejrzeć, jak gdyńska strażniczka miejska wręcza mandat młodemu mężczyźnie, który, nie posiadając odpowiednich zezwoleń handlował watą cukrową w okolicy plaży miejskiej. Równie szczerze odpowiedziałem, że policjanci przynajmniej nie budzą mnie swoim ryczeniem o trzeciej w nocy, nie demolują śmietników i przystanków i nie rzygają.

Takimi oto słowami grupa hakerów oznajmiła atak na jedną ze stron naszego rządu, niedługo potem zaczęło ich padać coraz więcej. O co tu jednak chodzi? Cofnijmy się do dnia 30 listopada 2010 roku. Na wniosek Szwecji Interpol wystawia za Julianem Assangem list gończy za domniemany gwałt i przestępstwa seksualne. Kim jest ów jegomość? Niezwykle szybko zaczęły roznosić się wieści o działalności grupy, o operacjach jakich się podejmują, a były to.