Było już długo po północy, gdy z zamku wymknęła się postać odziana w długi, czarny płaszcz. Że gdyby ktokolwiek dowiedział się o celu jej wyprawy, nigdy nie mogłaby już być bezpieczna. Tutaj wprawdzie już niebo nie było c.

Rozdział XXXII - Początek podróży po odpowiedzi. Pełna nadziei zeszła do lochów. Zawsze, gdy schodziła w podziemia Hogwartu, przeszywał ją dreszcz. I tym razem nie było inaczej. Ale to nie z powodu panującej tam złowrogiej atmosfery. Po prostu w niższych partiach zamku było zimno. Latem chłód ten był zbawienny, jednak gdy na dworze robiło się coraz zimniej i tutaj człowiek odczuwał lodowaty powiew, a z ust wydobywała się para. 8212; A jestem? 8211; Teraz dziewczyna nie wytrzymała i musiała przerwać monol.

Witam wszystkim na tym blogu. Tym razem nie będzie to blog z moimi opowiadaniami, ani spis tylko będą się tutaj pojawiać wszystkie moje nominacje które dostaje na blogach ponieważ chce je mieć wszystkie w jednym miejscu, a nie na różnych blogach gdyż wtedy mam bałagan. Nie wszystkie nominacje jeszcze uzupełniłam ponieważ nie wiem kogo nominować gdyż na razie szukam bloga który będę czytać i mi się spodoba, ale niedługo pewnie wszystkie je uzupełnię.

Czwartek, 9 października 2014. Wielkie, największe uczucie potężne,. Może być słodkie, a także mężne,. Król niedościgły i pan nad pany,. Co ma pod sobą miliony poddanych. Lekkie spojrzenie królewskim posłańcem,. Twierdza się kryje za pierwszym tańcem. A pocałunek triumfalną fanfarą,. Pąsowa róża złocistą jest tiarą. Czemuś, miłości, ślepa taka? Dlaczego przyjaźń zmienisz we wraka? Inne uczucia także istnieją! Gdzieś przyjaciółki głośno się śmieją,.

Która stworzyła dla mnie najcudowniejszy szablon. 8212; Nie tak! 8212; krzyknęła Katie i położyła dłoń na przedramieniu Draco. Od piętnastu minut ćwiczył zaklęcie wykrywające nawet najdrobniejsze usterki, a ono wciąż mu nie wychodziło. Raz nawet posypały się na drewniany stolik iskry i trzeba było gasić ogień, co z ochotą zrobił, bo akurat Aquamenti potrafił rzucić świetnie. 8212; Co znowu, Kat? Blondyn pacnął się otwartą dłonią w czoło.

W końcu kto by się nie cieszył? Od wolności nie dzielił jej już nie wiadomo jak długi mur. Teraz dzieliły ją od niej godziny, może nawet minuty. W tym momencie najważniejsza była cierpliwość. No i ukrycie wszystkich emocji. Choć patrząc na Tristana nie trudno było zrozumieć, że raczej ciężko jej to szło. Nic nie mogło jej zepsuć nastroju. Może pozwoli je zabrać do Angli. Tylko po co to wszystko? Gdzie w tym sens? .

Z nowym rozdziałem, ale za to z nowym opowiadaniem. Wpadłam na genialny pomysł na bloga,. Ale o wszystkim dowiecie się już niedługo. Zapraszam was na inną historię, jednak również Dramione. Na razie pojawił się prolog, ale już niedługo ukaże się rozdział I. Zapraszam do komentowania i wyrażania opinii.

W pułapce własnych uczuć, czyli małżeństwo z rozsądku. Sobota, 16 listopada 2013. Rozpoczynał się przepiękny letni poranek. Złote niczym dyniowy sok słońce wschodziło właśnie na bezchmurny nieboskłon. Lekkie rześkie powerze pachniało jaśminem i skoszoną trawą. Kilka zabłąkanych promieni słonecznych wpadło do przez ciemne, ciężkie zasłony i oświetliło nieco bladą twarz śpiącego na ogromnym łożu mężczyzny.

Nowy Hogwart - Z pokolenia na pokolenie. Sobota, 18 stycznia 2014. Ames czuł się jakby zatrzymała mu się akcja serca. Tak cholernie bał się że skoczy. Nie wiele myśląc pognał znowu w stronę zamku. Potykając się o wszystkie okoliczne kamienie biegł jak na złamanie karku. Ledwo za nim nadążając biegła Vivian. Odejdź, Potter - powiedziała zimnym, całkowicie wypranym z uczuć tonem, a kolejna łza spłynęła leniwie po jej policzku.

O długiej i o dziwo ciekawej podróży Ekspres Hogwart przywitał do stacji docelowej. Podczas tej osobliwej podróży Severus mógł zobaczyć na własne oczy jak Melody i Lucjusz zbliżają się do siebie. Wprost niesamowity był sposób w jaki się dogadywali. Jakby znali się od lat. Jakby byli dla siebie stworzeni. On poważny, wyniosły, a ona rozczochrana, pogodna i urocza. Skąd ty właściwie znasz tego Blacka? Spytał w połowie drogi blondyn.