Ozglądam się po sypialni i szukam źródła wcześniej wypowiedzianych słów. W ciepłym, ciemnożółtym świetle nocnej lampki pokój wygląda na całkiem pusty. Ale to przecież niemożliwe! Mogłabym przysiąc, że słyszałam jego głos i widziałam go! Mój wzrok pada na łóżko, przesuwa się po meblach i zatrzymuje na powrót na ścianie. Przecież nikt nie wcisnąłby się do szuflady komody.

8222;Małe obietnice rodzą wielkie nadzieje. Iesz stary czasami, a w sumie to coraz częściej, mam dość. Dalej tak nie umiem, nie potrafię, nie chcę. Takie pierdolę nie robię w wykonaniu współczesnego lekarza na miarę dużego, mocno zurbanizowanego miasta, gdzie każdy dba tylko o siebie. Wiesz, o czym mówię? Nie Nie chyba. Ona jest pomniejszym demonem zła! Tak Freud by go polubił ale póki, co .

Tworzył oczy i zobaczył wszechogarniającą biel. Raziła go swoją intensywnością, zmuszając do zmrużenia powiek. Czuł, jak jego ciało przeszył nieprzyjemny dreszcz. Od czubka głowy, aż po same koniuszki palców u rąk i nóg. 8211; pomyślał i bezwiednie spróbował się poruszyć, lecz jego członki były niczym z kamienia.

8222;If I had a heart I could love you. If I had a voice I would sing. After the night when I wake up. Na krótki moment zaciskam powieki, by nie uronić łez. Nie czas teraz na słabość. Nie ma tu miejsca na bezsensowne lamenty. Przecież ktoś musi cię ratować. Na rozpacz przyjdzie czas później. Wzbiera we mnie nieokreślony gn.

Czasem, gdy pozostaje zostawiony sam sobie, moje myśli płyną niczym rwący potok. Przypomina mi się wtedy sen, który wyśniłem kilka lat temu. Nie wiem ile z tego pamiętam, a ile dodała moja wyobraźnia, jednak mimo to, ma w sobie coś, co sprawia, że wracam do niego jak do narkotyku. Wyciągam po niego chciwie ręce, dotykam, pieszczę, ubóstwiam, a na końcu upajam się nim. Kiedyś słyszałem, że łzy przynoszą ukojenie, oczyszczają. Dlaczego wiec nie płakałaś? Twoje zdolności bojowe znac.

Bo dobro i zło toczy ze sobą odwieczną walkę, przekrzykując się, które jest lepsze od drugiego. Choć tak naprawdę nie mogą istnieć bez drugiego. Spoglądam wstecz, widzę dni swojej świetności, coś wspaniałego i nagle tak nierealnego. Czy to się naprawdę wydarzyło? Jednak czemu sprzeciwiam się czemuś, czego gdzieś kiedyś pragnąłem? Co sprawiło, że zapragnąłem więcej. Co było powodem tego, że spędziłem tutaj siedem dni. Skutkiem czego pozwoliłem się jej zmienić.