Życie jest trudne, ale wystarczy iskra miłości i przyjaźni by nabrało kolorów. Środa, 5 sierpnia 2015. Dziękuję za nominację do Libster Award od Kiry96. Z przyjemnością odpowiem na pytania, ale sama nikogo nie nominuję-sorry v. v nie mam na to czasu. 1 Masz jakieś marzenie? Mam i nie jest to odległe marzenie-wystarczy tylko, że sama sobie na nie zapracuję. 2 Czemu zaczęłaś pisać akurat takiego bloga? Chyba z nudów. Jakoś tak samo przyszło a, że przypomniałam sobie o Królu Szamanów z okresu dzieciństwa.

Bum dat tsss! Tak, tylko piszę, że coś mnie szablon zeżarło. To miejsce nie umarło, tylko powoli odchodzi w niepamięć. Możliwe, że w wakacje uda mi się je przepisać. Wszystkie najlepszego dzieciaki! Nie wyrażam zgody na kopiowanie i rozpowszechnianie zdjęć oraz treści zamieszczonych na blogu. Follow my blog with Bloglovin.

Na Króla Duchów i wszystkie duchy stróże świata! Na śmierć zapomniałam, jaka dzisiaj data. Przyznaję szczerze, że zupełnie zapomniałam o urodzinach bliźniaków, nie wspominając o urodzinach tego bloga.

Mimo to Yoh Asakura na zawsze pozostaje ze mą. Brat nie tylko we krwi, ale i w duchu. Cóż piękniejszego nad niebo, które przecież ogarnia wszystko co piękne? Asakura Family Shaman King. 15 Kobieta w domu, czyli chowajcie się panowie. Gdy wszystko wydaje się stracone, wystarczy iskierka nadziei, by rozpalić ogień braterstwa. Róża przeszłości - Rozdział VIII.

Nie wiem czy oficjalnie czy nie. Spis ponownie zostanie otwarty! Wiem, Raion opuścił spis dawno, ale trudno. Po długiej przerwie, która wynikła z niezależnych od nas przyczyn, Spis wraca do Was w nowej odsłonie! Piękny szablon przygotował dla nas Raion, któremu bardzo za to dziękuję! Rozdziałowy Informator - luty. W razie błędów proszę o powiadomienie w komentarzu. Pojawiło się dwanaście nowych obrazków.

Proszę o kulturę, uzasadnioną krytykę, szczere opinie. To wszystko z mojej strony, dziękuję i życzę miłej lektury. Wtorek, 24 lipca 2012. To nie skutki czynią nas tym, kim jesteśmy. To chęci i czyny, które zrobiliśmy nas określają. Ja miałem szczęście, że Hao tak łatwo nie da się zabić, a to nie zmienia faktu, że naprawdę chciałem to zrobić. Westchnąłem ciężko, gdy pierwsze promienie słońca pokazały się na horyzoncie.

To, co znajdziecie poniżej nie jest rozdziałem, ale jednocześnie nie jest też tylko notką tłumaczącą moje wieczne spóźnienia. Pochodzenie tego opowiadania jest dość ciekawe, bo wszystko zaczęło się od głupiego writing prompt, na które trafiłam przeglądając Pinteresta. Nie wiem, czy mogę powiedzieć, że mi się udało. Początkowo nie wiedziałam, co mam zrobić z tym opowiadaniem. Indżoj, jak to mówią.

Czy to możliwe, by zdradził? Co w związku z nim planuje Morgarath? I czemu tak naprawdę miał służyć ten dziwny pojedynek? Lecz siedzenie w miejscu i gdybanie, do niczego by nie doprowadziło. I dlatego też, wykorzystując pierwszą chwilę bez towarzystwa jasnowłosego sługi, wyruszył na rozeznanie po twierdzy. 8211; Skąd znasz moje imię, panie? 8211; Nie poznajesz mnie? 8211; W jego głosie dało.

Mamy ostatni dzień roku 2016, jak również ważną datę dla mnie - jest to dokładnie roczek tego bloga. Jak również jest to już szósta rocznica mojego blogowania, także jest co świętować, co prawda bezalkoholowo, gdyż nie mam parcia na picie. Dobra, mniejsza o to. Rozdział dedykuję wszystkim, którzy czekają na te rozdziały. Jedyna nadzieja w tobie, Asakura Hao. Spojrzał zawiedziony na Króla Duchów, falującego majestatycznie w oddali.

Te małe, śmieszne badziewie zaatakowało jego? Co ten Yomei sobie myśli wysyłając takie tałtajstwo na przyszłego Króla Szamanów i potomka rodu Tao? Już on mu pokaże. W końcu poderwał się, wykonał Szybkie Tempo. I w sama porę, bo zdołał tym samym uratować Mantę. Horo okazał się większym kretynem niż Ren zakładał i atakował nie patrząc kogo i gdzie, a w efekcie Oyamada prawie oberwał. Oj, sorki, Manta! Nie no. Yomei już na nich czeka.