Słońce świeciło radując się wraz z nimi. Przedarło swoje promyki przez jasną roletę i oświetliło przyciemnione pomieszczenie. Kiedy drzwi sypialni uchyliły się, w ciszy można było usłyszeć jedynie tupot małych stóp. Malutka rączka chwyciła dużą dłoń Lou, aby wykonać codzienny rytuał. Louis, nie rób mu tego. Wstań i zabierz go ze sobą.

Chodziłam z Vicky już od pół godziny mając coraz to więcej nowych żelków, cukierków, dropsów i lizaków. Właśnie dochodziłyśmy do końca ulicy, gdy nagle przystanęłam i zamarłam gdy zorientowałam się dokąd prowadzi mnie moja blondyna.

Kocha , Lubi , Zapomina? Czy to druga szansa? Czwartek, 25 lipca 2013. Stałyśmy z Leną i Niną pod sala operacyjną czekając na wieści od lekarza. Nie wytrzymam tego - zaczęłam krzyczeć. Usłyszałam, że drzwi się otwierają jednak nie od sali operacyjnej a od korytarza. No wreszcie ile można na was czekać. Musieliśmy załatwić to dobrze wiesz - powiedział mi Harry. No wiem i to wszystko mnie przytłacza.

Dopiero dodałam 2 rozdziały, ale jak już mówiłam nie mam komputera a laptop był tylko chwilowy. Przepraszam, że znowu jesteście zostawieni, ale to naprawdę nie moja wina. Kocham was i zapraszam do przeczytania opowiadania protected blood. Które jest pisane przez mojego aniołka oraz prompty w moim wykonaniu które znajdziecie tutaj.

Coś nieprzyjemnego ściskało mnie w żołądku, w gardle miałam wielką gulę, zamiast mózgu jakąś papkę, a ręce tak mi drżały, że kiedy robiłam sobie oko, eyelinerem przejechałam pod same brwi. I albo świat dawał mi znaki, że to nie jest mój dzień i nie powinnam ruszać się z domu, albo. Nie, to był chyba jedyny powód tego całego pecha. Więc jakim sposobem miałam się niby dzisiaj spotkać z Harrym i przypadkiem nie zrobić z siebie idiotki? .

Natt, obudź się! Mówimy do ciebie. -nie mogłam zrozumieć co z Panem Tomlinsonem jest nie tak, a oni mi jeszcze tyłek zawracają. Może ona chora jest? Nie Ona nie jest chora. -odpowiedziałam żartobliwie by więcej się mnie nie czepiali. Ok, ale ty w ogóle nas słuchasz? Tak, przecież muszę, bo tak się drzecie, że nie da się nie słyszeć. -odburknęłam uśmiechając się sztucznie z ustami w bułce. No to jak myślisz, co mu może być? Ale o kim ty mówisz? .

Dostałam nominację do Leibster Awards! Sama jestem zdziwiona, i to na maksa. 3 Skąd czerpiesz inspiracje do pisania? Nie wiem.

Hej, mam mały problem. Ta historia nie została zatwierdzona przez administratorów tej strony. Przepraszam, ale jak widzicie to nie zależy ode mnie.

Środa, 21 stycznia 2015. Zaczęłam tłumaczyć nowe opowiadanie, ale będę je publikować tylko na tumblr. Sobota, 27 grudnia 2014. Louis schował go pomiędzy serwetkami, unosząc na wysokość oczu w celu zbadania. - Sądzę, że jest martwy.

Piątek, 7 sierpnia 2015. Louis wstał o piątej czterdzieści i starał się robić wszystko szybko i skutecznie. Odświeżył się, ubrał, spakował do podręcznego plecaka wodę, banana i słuchawki, zjadł czekoladowe płatki z mlekiem i wyprowadził psa. Był zmęczony, ponieważ spał krótko, a nadmierna ekscytacja wycieczkami szkolnymi minęła mu pod koniec gimnazjum. Miał nadzieję, że uda mu się zdrzemnąć podczas jazdy autokarem.