Droga mijała nam spokojnie, bez wrzawy i hałasu wielkiego miasta. Bo w sumie, czym jest okolica, w której się znajdujemy? 8211; O czym myślisz? 8211; zapytał znienacka. 8211; O mnie? A co we mnie takiego ciekawego? 8211; uśmiechnął się lekko, ale kątem oka spostrzegłam, że jest ciekaw mojej odpowiedzi. Zabierzesz mnie na te lody? 8211; Nie byłaś tu nigdy? Żeby chociaż.

Środa, 30 lipca 2014. Ostatni rozdział pojawił się baaaardzo dawno, a niewiele osób go przeczytało. Rozumiem - koniec roku, dla jednych poprawianie ocen, dla innych matura, jeszcze innych egzamin gimnazjalny i wiele innych tego typu spraw. Minęło jednak dużo czasu, a po was wszystkich ani widu, ani słychu. Chcę więc tylko oznajmić, że najprawdopodobniej zakończę to opowiadanie. Zawsze wasza, życząca weny Smoczyca.

Poniedziałek, 24 marca 2014. Z moich rozmyślań wyrwał mnie głos. Zayn - pisnęłam, gdy odwróciłam się. A za mną to chyba nikt nie tęsknił - powiedział z udawanym smutkiem Louis. Szybko puściłam Zayna i podbiegłam do niego, przytulając się - A może jednak ktoś tęsknił - zaśmiał się. Przecież wiesz, że Cię kocham - mrugnęłam do niego porozumiewawczo. Chyba nasz sekret wyszedł na jaw. Jak mogłaś? O czym Wy mówcie? A tym co się stało? Do pokoju weszła Perrie. Teraz robię to co .

Leanne leżała na niskim leżaku, palcami przegarniając jasny, niemal biały piasek obok siebie. Poranne słońce ogrzewało jej już i tak opalone ciało, a delikatny, ciepły wiatr leniwie przegarniał jej długie pojedyncze pasma włosów, a wokół unosił się słony zapach wody, któremu towarzyszył miarowy szum fal. Znowu nie możesz spać? 8211; zapytał, po czym przeciągnął się i ziewnął potężnie.

Wtorek, 18 lutego 2014. Może jakbym wszystko wymyślała na bieżąco byłoby inaczej, niestety musiałam mieć wszystko zaplanowane. Oczywiście pisania nie zostawiam, dalej będę tworzyć, ale już inną historię i jak już skończę to może ją opublikuje. Środa, 15 stycznia 2014.