Wąski, długi korytarz, a na jego końcu niebieskie światło. Czyli znak rozpoznawczy gabinetu Jensena. Schowałem zbroję do plecaka i wyprostowany poszedłem przed siebie. Oh, młody Stark, witaj chłopcze! Cóż cię do mnie sprowadza? Chcesz popatrzeć, jak pracuję? Oh, nie. Coś nie tak z moim rozrusznikiem. Od kilku dni jestem słaby, szybko się męczę i nie mam na nic ochoty. Mimo to wciąż walczę w zbroi i mało śpię.

Minęło sporo czasu od kiedy Colia przestała istnieć wraz z Maner, która stała się prochem. Jej matka opiekuje się sierotami z Lagoony, a ja przygarnęłam Lucii po odzyskaniu rodziców. Z tamtych wydarzeń pozostały niezmywalne wspomnienia pełne tragicznych przeżyć. Na szczęście koszmar się skończył, ale to nie oznacza, że powrót do normalnego życia będzie czymś prostym. A co ze mną się dzieje? Czy ja też pracuję? Są wady i.

Moj przyjaciel! Moze powinienem z nim porozmawiac? Wykrecam numer. Rhodey mam sprawę-mowie troche żywiej niz zawsze odkąd moje serce wypelnia pustka. Nawet na drugim slubie nie bylem radosny. Dobrze ze to tylko cywilny a moja żona zoatala przy swoim nazwisku. Tony cos sie stalo? Slysze w jego glosie kpine.

Wypowiedziała radośnie podłączając mi kroplówkę. Normalnie, powoli przyzwyczajam się do implantu. Masz rodzinę, chłopaka dasz radę - jej głos aż irytował. Taa - oj oberwie się Tonemu. Zdenerwowana rzuciłam książką przez całą długość sali prosto w drzwi. Chcesz mnie tym zabić? Zza drzwi wyłoniłam się głowa niebieskookiego geniusza. Tony, to nie twoja wina.