Kto by powiedział, że to już prawie koniec lipca? Nie wam jak wam, ale mnie bardzo szybko to przeminęło. Może dlatego, że mam bardzo zajęte wakacje, co niestety równa się z brakiem czasu na pisanie. Jednak na razie nie kończę, bo gdy tylko o tym gdzieś wspomnę, zostaję zasypywana miłymi komentarzami. I co ja mam z Wami zrobić? Pracuję, pracuję i jeszcze raz pracuję. Jednak znalazłam chwilę czasu i stałam się świeżo upieczonym kierowcą! Jestem z siebie dumna pod tym względem.

Sobota, kwietnia 12, 2014. Nie umiem jej udźwignąć sama, zapisywałam się tutaj jako współautorka. Mam nadzieję, że dziewczyny do niej prędko wrócą, aby nie upadła. Może to głupie, ale nie umiem prowadzić sama bloga. Może dołączę do innej szabloniarnii, wszystko wyjdzie w praniu. Mam nadzieję, że wszystkie zamówienia, które przyjęłam już oddałam poprzez GG bądź email. Jeśli o kimś zapomniałam proszę do mnie napisać.

Środa, 12 lutego 2014. Pieprzyć to wszystko - jęknęła sama do siebie. - Zrozum Thiago, mam cię dość! Ruszyła pewnym krokiem w jego stronę. - Mam się dosyć jak jeszcze nikogo innego! Mamo, będziesz miała wnuczkę - uśmiechnęła się lekko dziewczyna. - I będzie najpiękniejszą dziewczynką na świecie. Po mamusi - dopowiedział Thiago i ucałował ją w policzek. - Będzie małą córeczką tatusia, moją małą culé.

Po twarzy i minie Alison wywnioskował, że dziewczyna była zaskoczona jego obecnością tutaj w tym czasie. Stał tak dopóki nie wysiadła z auta. Marc, odjedź samochodem, ponieważ chcę wyjechać - powiedziała. Za miesiąc znów powiesz, że cię z kimś zdradzam? Wcześniej przypadkowy barman, teraz Eric, a kto później? Może Cristian albo listonosz? Znów łamał się jej głos. - Zrozum, że ja też cię kocham, ale to po prostu jest zabawne i męczące.