Założyłam bloga, dlatego że czuję się samotna w swoim świecie. Wiem, że Wy też do niego należycie. Teraz tu utknęłam, chociaż moje ciało żyje jak reszta szarego świata. Poznacie mnie w każdym pojawiającym się poście. Poniedziałek, 24 listopada 2014. Nie było mnie bardzo długo, wiem. Przez ten czas dużo się wydarzyło. Miałam dużo kłopotów ze zdrowiem, bulimia miała nade mną władzę nie raz. Ciągle mnie dręczy, suka. Poza tym miałam dużo wzlotów i upadków. Jeśli chodzi o wagę to r.

Wracam do Was już jako studentka. Rozpoczęła się moja wielka przygoda, moja podróż w to, co nieznane, nieokiełznane, przerażające. Nagle ja - przywiązana do rodziny i nieśmiała musiałam wyjechać i zamieszkać sama w obcym mieście. Przedwczoraj jednak chłopcy pozbierali wszystkie swoje rzec.

Chroni mnie tylko to, że do perfekcji brakuje mi nie wiele, a tłuszcz w wysokich obcisłych spodniach nie wylewa się na boki, bo nie ma gdzie. Dla mnie nie ma już ratunku. Albo znajdę sposób, który pomoże mi w walce z obżarstwem, albo się wykończę. Tak więc nie krytykujcie mnie, sama wiem, że to co robię jest głupotą, ale to chyba jedyna droga do tego, by wrócić na dawny tor. Bo ćwiczyć już praktycznie kurwa nie mogę.

co u mnie? Jest dobrze w życiu z szkoło i dietą gorzej. Nie o powiem wszystkiego no ale tak. Boże szkoła to straszne miejsce, nie chodzi o ludzi tylko o naukę. DIETA a tu w ogóle szkoda gadać hahah wpierdalam wszystko co sie da. Nie będę pisać że jestem fatalna bo szkoda czasu w tym czasie moge już zrobic 5 przysiadów.

Mój blogowy dziennik o odchudzaniu i zmianie siebie. Piątek, 19 lipca 2013. Nie mam czasu na jego prowadzenie i czytanie Waszych wpisów. Oprócz tego prowadzę jeszcze forum i stronę, więc jestem dośc zajęta. Początkwowo chciałam zrezygnowac z forum, ale rezygnacja z bloga będzie dużo łatwiejsza. Mniej niż zero w bilansie.

Skafander tluszczu ogranicza, utrudnia zycie, obrzydza. Just want to be skinnier. Perfection and dreams to achieve! Odchudzam się. Nienawidzę najbardziej swojego niskiego wzrostu i grubej twarzy. Może to brzmi idiotycznie, ale marzę o byciu modelką. Żyję jakby w niewłaściwym ciele.

Czuję się teraz świetnie, z pustym żołądkiem, zmęczona po ćwiczeniach. Czuję te endorfiny, które się wydzielają podczas wysiłku. Teraz nie mogę się poddać.

Czwartek, 17 października 2013. Chyba nawet się domyślam z tego, co widzę. Dzisiaj pod względem jedzenia było lepiej, zgrzeszyłam tylko paczką karmelowych cukierków, ale na pewno nie utyłam od tego dziesięć kilogramów ani nie powinnam się za to pociąć. 16 lat, 172 cm, 56 kg. Chuda, za chuda czy za gruba? Nie wiem, co robić.