Moja poezja jest prawdą życiem i snem. Środa, 11 stycznia 2017. A ja z uniesioną głową kroczę. Wtorek, 15 listopada 2016. Nie ważne ile upłynie dni, lat. Zawsze będzie w moim sercu. Las ten las pięknie pokryty bielą. I dźwięk trąbki przy którym z oczu lały się łzy. Dziś już nie jesteś Tam sam. Nasi Rodzice dołączyli do Ciebie. Jak sądzisz dlaczego teraz płaczę? Linki do tego posta.

Sobota, 31 grudnia 2016. Poeta Mati, Mateusz Rossa, czyli podsumowanie 2016 roku. W zasadzie ten post zostanie opublikowany jutro, czyli 31 grudnia. Czy istnieje lepszy moment na podsumowanie roku? Myślę, że nie. Miał on swoje wady i zalety. Jednak mimo wszystko był to rok, w którym odniosłem pierwsze sukcesy w kilku przedsięwzięciach, a plany na przyszły rok napawają jeszcze większym optymizmem. Ale mimo to bardzo rozw.

A nawet nie są wieczne. Jak je policzyć, pytasz? Na skrzydłach. Polecane i czytane Wasze linki. Błyskały zębami na czarnym atlasie. Utkana z martwych, zimnych oddechów. A księżyc oświetlał zroszone łąki. Stojąc tak i próbując przebić oczami. Dźwięczne kaskady i płaszcze białych widm.

Przewrotne 20 lat przelane wieloma epitetami. Niedziela, 1 stycznia 2017. Dąż do tęczy, do idealnej mieszanki. Jeżeli wiersz się podobał to obserwujcie i polecajcie dalej.