Mam przykrą wiadomość dla Was. Otóż zamykam swoją działalność tutaj. Nie mam zamiaru dłużej Was zwodzić, że niedługo kolejne treści się pojawią z Waszymi ulubionymi pairingami. Po prostu wena we mnie się wypaliła w tym temacie. Teraz ostatni rok mam zamiar poświęcić się nauce i dalej poświęcić czasu dla mojego innego bloga Get your Crayon. Przepraszam, że nie będziemy mogli dalej wspólnie czytać opowiadań oraz przeżywać kolejnych wrażeń. Nic, nic, p.

Wpatrywał się tępo w przeciwległą ścianę. Kurczowo przyciskał do siebie pluszowego misia, który niestety nosił na sobie już sporo znaków czasu. A jednak nadal było dane mu żyć. A on? Ostatnio rodzice chcieli wyrzucić misia. Więc rozpłakał się i powiedział, że to tak, jakby w tej chwili odłączyli mu kroplówkę. Nie spodziewali się, że ośmiolatek jest w stanie powiedzieć coś takiego. Nagle coś wyrwało go z zamyślenia. W oczach małego momentalnie pojawiły się iskierki.

Wszystko co dobre, zawsze się kończy. Noc minęła bez większych problemów, poza krzykami Yeola żeby pan Wacek go nie zabijał bo on przecież taki chudy i się nim nie naje. Ta trauma naprawdę silnie na niego wpłynęła. Kiedy tylko wystawiłam głowę z namiotu, do moich nozdrzy dostał się świeży zapach powietrza. Aż szkoda opuszczać to miejsce, no ale czego nie robi się dla przyjaciela po prze.

No więc wracam po długiej przerwie z krótkim opowiadaniem xD Przepraszam was za to że nic się nie pojawia, ale po prostu nie mam weny, czasu, ani ochoty aby pisać. Ale naskrobałam taki oto króciutki scenariusz specjalnie z okazji Dnia Kobiet xD. Tak więc wszystkiego najlepszego i biasa pod poduszkę xD. Co ty tu robisz tak wcześnie? I dlaczego dzwonisz do drzwi, skoro masz klucze? Chłopak obdarzył cię swoim cudownym uśmiechem i po chwili odparł.