کلیه حقوق این وبلاگ متعلق به آریا کیان است هرگونه کپی برداری یا درج مطالب این وبلاگ در فضا های دیگر منوط به اجازه مولف آزاد می باشد. این وبلاگ تا اطلاعی دیگر غیر فعال خواهد بود. نوشته شده در دوشنبه یازدهم آذر ۱۳۹۲ توسط آریا کیان.

در شادمانی زنی که منم. ویژه ی شعر زنان 2013. به کوشش مانا آقایی و روشنک بیگناه.

Who would have known it would go by so quickly? Maybe you did. We hope you enjoyed reading a new and amazing poem each week by poets such as Shelley Wong, Jennifer K. Sweeney, Susan Terris, and Lynne Thompson. Our contributors also made some suggestions of their own in Cross Ties. Yours in the ink,.

My Double Life With You and Without You. شب های تاثیر گذار را بر بام ها رها کردیم. و هرچه چای در صبح فردا بود. به خاب فرشته های کوچک خوشبختی آمد. ما دردهای قلبمان را به نظاره ایستاده ایم. آنچنان قلب هایمان را ربودند که. چای و حتا لاهیجان از بلوغ حنجره مان. و درختان آنقدر زمین را خوردند که. زمین رو به پایان رفت. پایان خودش را می خاست به ما برساند. او آنقدر خودش را کشید توی یک تابلو. که نقاش و چای سرد او. سرد شد تا پایان جهان.