ما همان سایه ی هیچیم. اندازه ی ویرانی هر مخروبه. منم همون شاعری که یه روز دلش ر به تو داد. فقط یه کم حس می کنم از اون روزا عاشق ترم! پيام هاي ديگران .

برای دسته گلهای پرپر ديروز و امروز. جوری پرواز کرد که دیگر به لانه باز نگشت. امیر قشنگ تر از ماهتابم بسیجی بود. حتمی مثل همه ی بچه بسیجی ها به شوق شهادت رفت که بجنگد. اماخدای خوب سهم امیر را از جبهه داد. داد زدند بچه ها شیمیایی زدند. وهر کس دنبال بالی بود برای شهادت. تعارف بازی بچه ها برای ماسک و چفیه ی خیس حتمی دیدنی بوده. وقت قسمت غنائم امیر م ماند آخر صف. گاز آمد و چون رفیقی نشست توی سینه برادرم. می گذاشت خدا اندکی بخوابد! .