Liever liggend lui en een beetje moe. Alweer een verhaal van een ligfietser in een Quest . Het is een daalders plekje. Minstens een paar uur nattigheid. Van het fraaie land hier. De vlonder aan de rand van het meertje vol met libel.

Vandaag weer het bekende trainingsrondje gereden. Tweede paasdag, wat extra tijd en over 13 dagen is het Amstel Gold 240 km rijden, dus ik wil wel ff kijken waar ik sta in verhouding met andere jaren. Als ik vlak voor Hardenberg Duitsland uitkom blijkt dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt met de rijrichting, ik heb in het bos wind mee en op de ruimte wind tegen, dat maakt het wat lastiger. Nu ik mijn gps zover heb dat ik cadans en hartslag kan aflezen, verbaas ik me erover dat de c.

Op de terugweg van het 600km brevet ben ik langs Dronten gereden. Op vrijdagavond na het eten ben ik met de quest op het dak van de auto richting Zwolle vertrokken. Ik ging bij een vriendinnetje logeren en mocht in de nieuwe slaapkamer van dochterlief slapen, net 2 dagen oud! Dan moet het wel dat we voor het goede doel geld aan het inzamelen zijn! Al klappertandend en knoetjes herkauwend zijn we met 91,5k.

Een rondje Nederland op de fiets. Langs de Linge van Geldermalsen naar Asperen. We starten middenin bij Beesd. Daar kun je goed de auto kwijt- en rijden door het dorp naar de Linge.

So - der Anfang ist gemacht. Vor einiger Zeit war ich zu Besuch beim Räderwerk um mir den Milan sl mal genauer anzusehen. Ich war ziemlich verwöhnt vom meinem S, von dem ich immer noch sehr überzeugt bin. Nach der Probefahrt erörterte Jens mir noch mal alle MK3 Erneuerungen, was den Besuch in Siedenburg noch einmal abrundete.

Men thuis rit anders om gedaan in de gietende regen ,ideaal om regen spullen eens te testen . alles is water dicht behalve men rugzakje . Ik hoop dat de fietsen tassen fietser. op de dahon een bidon houder geplaats . al moet ik nog stoppen om te drinken de bidon komt net niet tegen het voorwiel aan . Nog 5dagen en men trike zou er moeten zijn . toch nog beetje angst voor de bergjes hier . Via ron leerde ik afstandmeten.

Een rijdende badkuip wordt hij genoemd. Als je op iets kostbaars wacht, duurt iedere dag een eeuwigheid. Begin juni was het zover. de strada vertrok naar Elen voor een facelift. Na een 3 uur durende tocht kwam ik aan te Elen . De badkuip stond nog netjes op zijn plaats en het net bleek eigenlijk overbodig te zijn . We namen de fiets de badkuip er zo af. Ik had de badkuip graag terug gehad om op zondag 26 juli.