Pewnie też tak macie, że jak się Wam jakieś pytanie w głowie zadomowi, to już samo nie zniknie? Ja tak niestety mam i już z tym. Nie walczę, tylko w przypływie upalnego zmęczenia nie mam ochoty być dłużej dręczona. W tym przypadku moim niepozornym dręczycielem było niebieskie szkło. Oglądając je, nie byłam pewna czy to nie są. O, księciu P ü.

Tyle się dzieje, że nie mam czasu na dłużej siąść do komputera, żeby coś naskrobać. Ale tak to jest, jak ktoś się nie zna, a jest na kierowniczym stanowisku i próbuje się wykazać.

Myślałam przede wszystkim o tym, że mam Wam do zaoferowania spędzanie wolnego czasu- wakacji, weekendów w spokojnym wiejskim zakątku. Tak naprawdę jednak całe nasze życie jest podróżą w czasie i przestrzeni. Moje życie to ucieczka od kulturowo uwarunkowanych stereotypów, od wychowania w jedynie słusznej wierze i od pracy na etacie. To jest przestrzeń związana z szeroko pojmowaną filozofią. Piątek, 26 września 2014.

Poniedziałek, 9 stycznia 2017. Na zdjęciu poniżej, ostatnie w 2016 roku, bo sylwestrowe, grillowanie. Było tak zimno, że telefon nie chciał robić zdjęć. Spacery po lesie mają swoje uroki. Piątek, 30 grudnia 2016. Kochani, jako że odliczanie już trwa, to będzie krótko i zwięźle. Wtorek, 27 grudnia 2016. Między wierszami, między Świętami.