كفاره اي براي خندهاي قضا شده. از دووووووور حس می کنم. به یاد روزهای بارانی پدرم. بیشتر از خدا می بارد. لرزان تر از ابرها می تپند . ستاره هایی بودند که از چشمان مادر افتاد و. شکوفه دادن نیلوفرانه مان بود. که تیری در وجدان خدا فرو نکرد. نیزه در همسایگی تو با خون وصلت کرد. که سر به هوا شد.

سپید و سیاه از جلسات عمومی و کارگاه شعر و داستان شهرستان رامهرمز مطالبی خواهد داشت. و آيه هايي كه باريد بر رحلت ماه. كفاره اي براي خنده هاي قضا شده. انجمن کار بندر امام و ماهشهر. باران که می بارد - قاسمی. گروه زبان و ادبيات دانشگاه دزفول. وب سایت اختصاصی شهرستان رامهرمز. روز شعر و ادب پارسی و روز بزرگداشت استاد شهریار. را گرامي مي داريم . كفش هاي تاول زده ام را.