در سکوت سرد بی سرانجام. چشم به روزنه جرم گرفته پنجره. دوخته و دوخته لحاف چهل تکه روحم. سر درد و دل آشوبه. می پیچد در اعماق جانم. درد رها شدن از خود. با دشت های بی حاصل اندامم. بالا می آورم روحم را. در زوزه های باد روی تپه. در سرشاخه های آن تک درخت. که جا مانده از من. که نشانت دادم در بی نشانی. مویه کند در پی باد.

Forgot Password or Username? Deviant for 1 Year. This is the place where you can personalize your profile! By moving, adding and personalizing widgets.

صدایت میزنم با گریه هایم. در عالم خاکی نمی آید بدست. عالمی دیگر بباید ساخت وز نو آدمی. آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا. جواب تلخ سر بالا چرا.

سکوته این لبان بسته داد میشود. جوابه این عریضه را نمیدهد خدا به ما که رسید. لنگه یک مداد میشود! و سالهاست اشک های خدا نامش شده باران. آن روز پانزدهم شهریور بود. یک سیگار دو سیگار سه سیگار. سیگار به سیگار لبخند میشوم پیشه روی تو. و منی که آرزو هایش براورده میشود. که تو هنوز هم چال لپت به اندازه ی بند اول انگشت من فرو میرود.