Love is never a balanced equation. Friday, September 12, 2008.

گاه باید همه چیز را بویید خاکرا آن سنگ را آن عابر خسته ی نیمه جان را . گاه از بس از زندگی پر می شوم در مفهوم عجیب آن گم می شوم ودوست دارم بمیرم. احساس می کنم مدتهاست بوی خوش آدمیت را نشنیده ام مثل بوییدن چادر نماز مادربزرگ که با عطر گل نرگس یکی شده . احساس می کنم در چاهی آکنده از رنج ودرد گم شده ام . دردی ممتد که تو را یارای بیان آن برای هیچ کس نیست. نمی دانم شاید زیاده روی می کنم شاید تجربه یک زندگی پرتردید آنقدرها هم برای بعضی موضو.

Salut, je me présente.

این بود آن دنیایی که برای آمدنش به شکم مادر. روزگاریست که همه عرض بدن می خواهند. همه از دوست فقط چشم و دهن می خواهند. دیو هستند ولی مثل پری می پوشند.