Musiała być silna i stawić czoła każdemu niebezpieczeństwu. 8211; krzyknęła prosto w błyszczące czerwienią ślepia Kola. Ujrzała jeszcze tylko jak jego kącik ust delikatnie się uniósł, po czym zapadła ciemność. Dłubał w ziemi cienkim patykiem, żeby zabić nudę. Może i jest wyszkoloną łowczynią, ale Kol to Pierwotny! Co się tam stało? Że prz.

Czwartek, 21 sierpnia 2014. Po tych kilku latach w niewoli ciężko żyć tak po prostu normalnie. Minął miesiąc od kiedy staliśmy się wolni. Każdy powrócił do swojego rodzinnego domu. Wszystkie budynki oczywiście trzeba było ponaprawiać. Tęsknię za Stowarzyszeniem mimo, że spotykamy się czasem, aby porozmawiać. Tak właściwie okazało się, że wiele więcej ludzi przeżyło. Tak, więc ludzkość nie jest skazana na wyginięcie. A co ze mną? Staramy się wszystko odbudować, aby w koń.

Podchodziłam do moich rówieśników, jednocześnie jednym okiem zerkając na samochód taty wycofujący z podjazdu. Czułam ukłucie w klatce, gdy myślałam, że nie zobaczę go przez rok. Jedyną formą kontaktu będzie telefon. Starałam się ze wszystkich sił skupić na analizowaniu wyglądu nowych uczniów. Od razu w oczy rzucił mi się czarnoskóry chłopak stojący na uboczu z mulatką.

Ten chłopak, Michael on. On mnie kiedyś zostawił-szepnęła ledwo słyszalnie. Luke podniósł swój zmartwiony wzrok z podłogi na nią i z każdą kolejną chwilą wsłuchiwał się w jej historię. - Oddałam mu wszystko, dosłownie wszystko-kontynuowała, a nienawiść do tamtego chłopaka rosła, kiedy widział gromadzące się w kącikach zielonych oczu łzy dziewczyny. -Kochałam go, uszczęśliwiał mnie każdym głupim uśmiechem, każdym gestem. Był tak naprawdę częścią mnie od samego początku. Kim jest dla mnie? .