Μη μου σκαλίζεις τη σιωπή. Κάποτε δεν υπήρχαν λέξεις να το περιγράψω,. Τώρα δεν υπάρχει λόγος να το θυμηθώ. Ταξίδεψα πολύ και μακριά για να καταλήξω ακριβώς εκεί που άρχισα. Και τελικά ολόκληρη η ιστορία μου συνοψίζεται σε μία φράση. Το λάθος ήταν στην αρχή. Ευτυχώς οι νύχτες παραμένουν συμπονετικές ως το ξημέρωμα. ΥΓ Αν δεις την επαρχία και είναι θλιμμένη, να της πεις θα γυρίσω. 5 της ψιθύρησαν γλυκά στο αυτί.

Χωρις Βαστιλη, χωρις αναθεμα, χωρις τα χειλη τα σφιγμενα. Τετάρτη, 21 Οκτωβρίου 2009. Κι αν πασχίζουμε να την κάνουμε γκρι. Κι είναι ακόμα πιο ωραία η γαλάζια θάλασσα. Κάτω από το φως του ήλιου την αυγή, με τις πορτοκαλί. Ανταύγειες πάνω στις ράχες των κυμάτων! Για ένα καλοκαίρι που δεν θέλω να τελειώσει! Πάντα είχα πρόβλημα αποχωρισμού με τα καλοκαίρια! Είμαι εκτός χρόνου πάλι! .

Ολόκληρη η ζωή μας γίνεται. Ο χρόνος τρέχει σα δαιμονισμένος. Βαθειά, μα το οξυγόνο στα πνευμόνια μου, απλά δεν μου. Να ζήσω μια ολόκληρη ζωή, δίχως οξυγόνο. Από σιωπή σε σιωπή θα συναντιόμαστε μέρα με τη.

Σκέψεις, απόψεις, αισθήματα, συναισθήματα. Τρίτη, 13 Μαΐου 2014. Τι τραγούδι να σου πω. Με την ελπίδα να σου αρέσει. Τρίτη, Μαΐου 13, 2014. Κυριακή, 6 Απριλίου 2014. Οσο κι αν πιστεύουμε ότι τα άσχημα που συμβαίνουν γύρω μας, σε εμάς δεν θα συμβούν ποτέ, έρχεται η γαμημένη η ζωή και μας δείχνει με πολύ σκληρό τρόπο πόσο λάθος κάνουμε. Εφυγες καρδιά μου, αναπάντεχα, απρόσμενα, μας άφησες. Μέχρι να ξαναβρεθούμε, να είσαι σίγουρη ότι θα είμαι εδώ, φύλακας άγγελος στα διαμάντια μας.