Κι εκεί που το πολύπαθο τούτο μπλογκ βρισκόταν διασωληνωμένο στην ΜΕΘ της μπλογκόσφαιρας, και ήμουν έτοιμη να δώσω το ok για να κλείσουν οι διακόπτες του, ήρθε μια πρόσκληση από το ηλεκτρονικό βιβλιοφιλικό περιοδικό Bookstand. Για να με βάλει πάλι στη διαδικασία της γραφής. Ένα μεγάλο ευχαριστώ του στέλνω κι από εδώ για την τιμή και την εμπιστοσύνη. Click here to see the complete report.

Μα είναι το πρωί σαν το φως που σκορπάει ο ιδρώτας του χρόνου. Wednesday, December 20, 2017.

Is That All There Is? Yep and this is me. I could have danced all night. Και τι δεν θα δίναμε για μια ευκαιρία να συναντήσουμε την Audrey. Του 1957, για να προωθήσει τα ρούχα της.

Αν σκοπός της τέχνης του κινηματογράφου είναι να εκπλήξει με το απρόβλεπτο και τη διαύγεια του βλέμματος των δημιουργών της, τότε, ας υποκλιθούμε στη ζωντάνια και την ορμητικότητα, αλλά και στη σοφία της 89χρονης Ανιές Βαρντά. Το βάρος του χρόνου στους ώμους της δεν έγινε βαρίδι της τέχνης. Οι τρεις πινακίδες έξω από το Εμπινγκ στο Μιζούρι.

1 Leonard Cohen- You want It Darker. 2 Bon Iver - 22, A Million. 3 Michael Kiwanuka - Love and Hate.

Thursday, March 11, 2010. Monday, February 15, 2010. Wednesday, February 3, 2010. Να μη χρειάζεται να διαβάζω άλλο. Να μη μου σπάνε τα νεύρα στη δουλειά. Wednesday, January 20, 2010.

ωρας, τα χριστουγεννιάτικα μαγειρέματα και τα χριστουγεννιάτικα πάρτυ ξεχάστηκα και πέρασε η μέρα, δε θα γράψω τίποτα. Το άλμπουμ γαμάει, άκουσέ το.