کاش مدرسه که تمام شود پابند خانه ی تازه بمانم و این خانه به دوشی های مصلحتی دست از سر ما بردارند. اما اعلان عمومی نمی دهم دیگر.

طرح نوشت های کودک درون من. سلام بعد از مدتهای مدید بالاخره تونستم برگردم و بنویسم. هر چیزی ابتدا و انتهایی داره . هر شروعی یک پایان هم داره .

تعدادی از کارهای من رو میتونید در وبسایتم ببینید. سرشار از عطر ر م شدم. نگاهم میان مربع های سبز و سیاه یورتمه که می رود. دهانه ام را که ببری.

که تو باشی و سرازیری سخت. تو باشی و قهوه تلخ. نامه اول برای آتیه . مدت زمان طولانیست که هیچ عابر پیاده ای با چتر خیس از میان شعرهایم رد نشده است. بر سر در هر خانه.