Παρατηρώντας ξεφυλλισμένα παντζούρια πολυκατοικιών του 70, ερμητικά κλειστά στη διάχυση του φωτός, παρατηρώντας τα κλειστά παράθυρα των ανθρώπων να αποκρούουν τη ζωή να διεισδύσει, φαντάστηκα τι κάποτε συνέβη μέσα και έγραψα τα ποιήματα μου. Δευτέρα, 26 Μαρτίου 2018. Ηταν μια βραδιά γεμάτη εκπλήξεις μέσα στην ποίηση η 19η Μαρτίου 2018. Η Αλεξάνδρα Γαλανού με την νοηματική της απλότητα.

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ. Όλη μου η ζωή, όπως. Από όσους έχετε δίπλα σας. Θα παρέμεναν, αν καταφέρνατε. Τις πραγματικές σας σκέψεις;. Να τις ξεστομίσετε έστω σε εσάς τους ίδιους;. Ποτέ δε θα μάθετε πόσο βαθιά μόνοι ζήτε. Με αυτόν το λυγμό γεννήθηκες με αυτόν θα φύγεις ξανά. Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Έχω μια μεγάλη σιωπή μέσα μου,.

Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;. Virtual museums of the world. Center for research in globalization. Παρασκευή, 18 Δεκεμβρίου 2015. Η τροφή για την σκέψη έχει επιστρέψει ανανεωμένη στην μορφή ενός περιοδικού. Όλη η θεματολογία με παλιά και νέα άρθρα βρίσκεται συγκεντρωμένη σε έναν ιστότοπο. Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση.

Πέθανε ο δημοσιογράφος Ανταίος Χρυσοστομίδης. Από τους πιο σημαντικούς μεταφραστές ιταλικών στην Ελλάδα τα τελευταία 40 χρόνια. Σε ηλικία 63 χρόνων πέθανε τα ξημερώματα της Παρασκευής ο μεταφραστής και δημοσιογράφος Ανταίος Χρυσοστομίδης. Γιός του δημοσιογράφου Σοφιανού Χρυσοστομίδη, ο γεννημένος στο Κάιρο της Αιγύπτου Ανταίος Χρυσοστομίδης υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς μεταφραστές ιταλικών στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια οι προσωπικές σχέσεις που είχε αναπτύξει με ξ.

Δεν μπορέσαμε φυσικά να έχουμε μία νίκη. Εκεί που η πλειοψηφία σας σαρώνει , εμείς σαν τις πιο χλωμές τορπίλες ετοιμαζόμαστε. Οι αχυράνθρωποι κάποτε θα τιναχτείτε στον αέρα κ λίγο πρίν αφανιστείτε θα δείτε , τί κρίμα που ήταν , να ζείτε με τόσο άσχημα έρμα μέσα στο σκαρί του νού σας. Ξέρω πως για μια στιγμή θα τρομάξετε. Για μια στιγμή πριν επιστρέψετε στις θέσεις σας. Κυριακή, 28 Ιουνίου 2015.

Στην πόλη που γεννήθηκα, μάνα και κόρη ζούσαν, που στον ύπνο τους πότε -πότε νυχτοπερπατούσαν.

Τώρα είναι η εποχή των σταφυλιών. Αρκεί να αδράξεις με το χέρι σου. Ηδονικά στο στόμα να τη φέρεις. Να γευτείς το τέλος του καλοκαιριού. Τώρα είναι η εποχή των σταφυλιών. Η φθορά όμως έχει τη δική της αξία.

Ένα Βήμα Πιο Κοντά Στην Ελευθερία. Μάλλον κανείς δεν είχε αντιληφθεί την απουσία μου κι ας ήμασταν συνεπιβάτες στην ίδια συγκυρία. Άφησα μόνο μια πληγή ορθάνοιχτη για να μπορώ να διακρίνω τα σημεία που παραπάτησα. Δεν ένιωθα πια τα βήματα των περαστικών που βιαστικοί με προσπερνούσαν και ακολουθώντας τις φωνές και τα γέλια των συναδέλφων έφτασα σε πόλεις φε.

Sunday, August 16, 2015. Γιατί τι είναι η ευχή. Στο τέλος, όμως, πάντοτε. Κι είναι από ευχές χαμένες κι έρημες η. Πώς γίνεται, λοιπόν, να μείνει. Δεν ξέρω να σου πω. Thursday, August 6, 2015. Το ρόδο το λευκό Αττίλιο Μπερτολούτσι.

ΕΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΤΡΟΥΠΗ. Τον άντρα της τον πέτυχε το βόλι και τον ξάπλωσε στο Γράμμο. Έμεινε με τη νάκα γιομάτη. Τι σερνικό, τι θηλυκό. Άνθρωπος από τον άνθρωπό της ήτανε. Μέρα με την μέρα άξαινε, σα να το τράβαγες από το τσουλούφι, τούτο το θηλυκό. Πότε κιόλας γίνηκε για γαμπρό;. Τι είναι εδώ, κόρη;! Κάνεις πως δεν ξέρεις;. Τι να ξέρω; Τι βλέπεις εσύ και δεν το βλέπω εγώ;.