Reż Andriej Zwiagincew, RUS, FRA, BEL, GER, 2017.

O dziewczynie, która wraca nocą sama do domu. A girl walks home alone at night reż. Wracam nocą sama do domu. Nie mam jednak deskorolki, nie noszę czadoru i nie jestem wampirem. 15 Festiwal Filmów Skandynawskich w Darłowie.

Szanowni internauci, już niebawem blog, który do nie tak dawna prowadziłem zostanie reaktywowany. Mam nadzieję, że pomimo krótkiej? Przerwy nadal będziecie chętnie odwiedzać moją stronę. Film obejrzany w ramach Projektu Kino. Historia dwóch kobiet, w tle znowu nieśmiertelny Elvis. Na koniec prawdziwy rarytas, odsłona zatytułowana jako.

Środa, 12 sierpnia 2015. Jedyny Bóg Kina powraca! Udostępnij w usłudze Twitter. Piątek, 7 sierpnia 2015. Takie tam trailerki na początek dnia.

Le Rouge et le Noir. Książka i Wiedza, 1988.

ETAP IV - OGLĄDANIE FILMÓW. Czas na ostatni etap trzeciej edycji Projektu KINO. Odsłona zapowiada się naprawdę interesująco, a filmy, które wybraliśmy będą pewnie walczyły do ostatniego seansu o miano najlepszego. Wszystkie filmy należy obejrzeć i zrecenzować do 21 kwietnia. A Wam jak podobają się filmowe propozycje w tej edycji? Białe.

Wtorek, 13 stycznia 2015. Mogłabym zacząć frazesem, że David Fincher to jeden z najlepszych współczesnych reżyserów amerykańskich. Zastanawiam się tylko po raz kolejny, skąd właściwie ten sukces jego filmów? Pierwszym kryterium, które mogłoby skreślać jego filmy, jest ich długość! On nie oglądał nic innego. No a dzisiejszy widz, rozkochany w serial.

Zabawna, zawsze uśmiechnięta, niepoprawna, pełna marzeń, przyjacielska, pomocna, pogodna, uparta, towarzyska, otwarta, szczera, zakręcona. Kocha książki, lubi śpiewać, malować, marzyć, pisać. Ma rude włosy, brązowe oczy i 20 lat za sobą. Ma nadzieję spotkać w życiu kogoś kto by ją rozumiał. Marzy by przeżyć zwariowaną przygodę. Sama również wysłucha czyjeś problemy. Lubi pomagać i rozwiązywać trudne sytuacje, kłopoty.

Środa, 20 maja 2015. W taksówce, jak to w taksówce, spotkać możemy różne typy ludzi. I to jest w Taxi Teheran. Nie przeszkadza to jednak w ogóle w odbiorze filmu, który ogląda się z olbrzymią przyjemnością. Nie dość, że Taxi Teheran. To film krótki, bo trwający niecałe półtorej godziny, to w dodatku w ogóle nie czuje się na nim upływu czasu. Po zakończonym seansie miałam ochotę na więcej i żałowałam, że to już koniec.