Date Range
Date Range
Date Range
Spojrzałam jeszcze nieco zaspanym wzrokiem po pokoju. Gdy zobaczyłam stojącą przy ścianie, niedosuniętą torbę, przypomniałam sobie o dzisiejszym wyjeździe. Wstałam więc i dopakowałam jeszcze kilka rzeczy. Następnie skierowałam się do łazienki, gdzie zastałam myjącą zęby Kimberly. Wydukała z buzią pełną pasty. - Już spakowana? Kogo diabli niosą o tej porze? .
Piszę tego posta, bo muszę chyba wam coś wyjaśnić. Minęło sporo czasu od ostatniego rozdziału. W między czasie nie napisałam nic. Kompletnie wygasła mi wena na to opowiadanie. Męczyłam się z nim bardzo. Straciłam na nie jakikolwiek pomysł. Po drodze był koniec roku, zaliczanie, miałam aktywne wakacje, druga klasa liceum jeszcze gorzej. Ogólnie to wszystko mnie odpychało od pisania opowiadania na ten temat.
Blogi, które czytam i polecam. Niedziela, 24 listopada 2013. Trzepnięta piętnastolatka , która próbuje odnaleźć siebie w świecie nudnej rzeczywistości . 13 Cały czas trzymał swoją dłoń na jej kolanie, albo odgarniał zabłąkany kosmyk włosów za ucho.
Mimo że przyjechała do Słowenii trzy dni temu i ostatnich kilkadziesiąt godzin spędziła w towarzystwie norweskiej kadry, wciąż nie mogła uwierzyć w to, że naprawdę tu jest. To jakoś zaraz, nie? Jeszcze tylko jeden - odpowiedziała mu Anette. Obie doskonale wiedziały, o co mu chodziło. Gdzie się podział Velta? Lecę - westchnął Tom, odruchowo całując lekko czubek jej głowy. One też podeszły bliżej, sta.
Киев, Печерский район, Щорса. Киев, Шевченковский район, Воровского. Киев, Печерский район, Анри Барбюса. Киев, Голосеевский район, Метрологическая. Киев, Соломенский район, Кировоградская. Киев, Днепровский район, Регенераторная. Киев, Подольский район, Вышгородская.
22 de fevereiro de 2015. They Dont Know About Us - capítulo 47. Quando cheguei na cozinha só estava minha mãe sentada dando o café da Olívia.
Eu agradeço por cada comentário. Por cada vez que me fizeram sorrir. Esse blog foi criado há um ano atrás, e eu tive o relance de acabar com ele um ano depois. Saibam que eu amo muito vocês, as que continuaram e as que se foram. Mas esse é o fim. Não creio que voltarei, pois é o fim do blog. Obrigada por tudo, obrigada mesmo. E isso é um adeus.