فرشته اومدی از دور چطوره حال واحوالت. ناگهان در کوچه دیدم بی وفای خویش را. باز گم کردم ز شادی دست و پای خویش را. باشتاب ابرهای نیمه شب می رفت و بود.

ROMANS - Sàînt-Etî nn 3. 961;яésєитє тσα єи 4 cσм.

ای کاش آسمان حرف کویر را می فهمید. و اشک خود را نثار گونه های خشک او می کرد. ای کاش تابستان حرف بهار را می فهمید. و دست او را در دست پاییز نمی گذاشت. ای کاش لبها آنقدربا واژه حقیقت صمیمی بودند. که برای گفتن حقایق نیازی به شهامت نبود. بزرگترین جشن ایرانیان را به همگی تبریک می گویم. یه شب خوب تو اسمون یه ستاره چشمک زنون. خندید و گفت کنارتم تا اخرش تا پای جون. دلم می خواد داد بزنم.