Kendi hayatımda vezir olmaya razıyım. Hep senin en yakınında olmak, bazen biraz uzağında. Sen kendi alanında, ben kendi alanımda. Yanında olmam, senden uzak kalamadığım için. Ya da ihtiyacın olduğunda seni koruyabilmek. Oyunun sonuna kadar kalmak istemem de bundan. Oyun önemli değil aslında, kazanmak da. Kazansak da kaybetsek de aynı tarafta olduktan sonra. Sevilmek mi önemli olan, sevmek mi yoksa? .

5 maddedeki tribin iki gömlek üstüdür.

Posted by inciK under Genel. Posted by inciK under Emir. The Renee Weiler Concert Hall at Greenwich House. Posted by inciK under Emir. Okulunun yeni yil konserinde, okul orkestrasinda flut calmaya basladi bu yil. Caldigi enstrumanlari sayisi simdiden 2 oldu bile! November 25, 2012. Posted by inciK under Gezi. Inn Victoria, Chester VT. Hugging Bear Inn, Chester VT.

Tabanlı bir blogunuz varsa işte size tek bir eklenti ile kopyacılardan haberdar olma fırsatı. Eklentisini blogunuzda etkinleştirdiğiniz anda veritabanınızdan aldığı kelime öbeklerini internette tarıyor ve yazınızı başka bir sitede gördüğü anda size e-mail.

Hayır, yazmaktan sıkılmadım; tam tersine acayip bir zevk aldım. Kendime yeni bir blog açıp, orada sansürsüz yazmak istiyorum. Beni orada kimse tanımayacak! Haa, bu arada Facebook hesabımı da bugün itibariyle kapattım. Yeni keşfimi paylaşayım istedim blogcanlar. Anais de ayrı bi mevzu. Onu da sonra yazarım artık.

Clinique Pore Minimizer Refining Lotion. Cilt Bakımı İçin Almayı Düşündüklerim. En son Bioderma ürünlerini almıştım eczaneden. Kullanıyorum şu an kullanmasına ama pek de memnun kalmadım. Kötü diyemem ama bende çok başarılı olamadı örneğin. Clarifying Cleanser - Arındırıcı Temizleme Jeli.

Ama istiyorum ki herkes okusun; herkes bunları yazabilecek bir adam olduğunu ve o adamın bunları yazdırabilecek bir kadına aşık olduğunu bilsin istiyorum. Çok etkisinde kaldım, itiraf ediyorum. Parçaları kaybolmuş bir yapbozdu hayatım; getirdin eksik parçaları, tamamladın beni. Yaşamak için bir sebep lazım, bir bahane. Sen varsın ya, daha ne olsun? Yüzünü özledim, gözlerini. Gözlerini ovuştursan da anladım, mor menekşeler gibi açmış yalnızlık, gö.

Girmeyeli uzun zaman oldu bloga,hatta öyle ki giriş bilgilerimi bile unutmuşum. Yazmayalı da pek bişey değişmemiş buralarda,bıraktığım gibi herşey. Takip ettiğim bloglar bile aynı neredeyse,eskisi kadar aktif değil çoğu,ıssızlaşmış buralar. Eskiden,yani aktif olduğum sıralar günlük tarzı bişeydi benim için bu blog,artık pek öyle bi yanı kalmadı tabi. Yazı yazmadığım sürede hayatımda onca şey değişirken burada herşey aynı zira. Gerçekten -hani evliliklerinin meyvesi olarak düşünüp,mutlulukları.

Hayatımın en boktan günlerini yaşıyorum! Zira ben bu korkuyla o bir kaç yılı göremem zaten. Korktuğum şey gerçekleşirse o bir kaç yıl hiç olmasın isterim. Öyle bir korku ki bu, ölümü istiyor insan. Aslında yazıyı tamamlayasım da yok. Bu kadar işte söyleyeceklerim lan. Sanırım aşkın tanımını artık yapabilirim. Eğer bir bedel ödeyecekse can ve canan, o bedelin cana gelmesi için gönüll.