Ymm dwudziesta pięć -powiedział zerkając na telefon. Nie Ojciec do mnie dzwonił ponad dziesięć razy, ciekawe co chciał. Janek twój ojciec nas zabije! Bo mieliśmy być pod sceną o dwudziestej! Gdy tylko tam wbiegliśmy zauważyłam ojca Janka, do którego szybko podeszłam. Przepraszamy, ale po prostu nie zauważyliśmy że już jest. -zaczęłam tłumaczyć lecz od razu mi przerwano.

A co jak znów to zrobisz? Odwróciła się i skierowała do drzwi. Nie zrobię - podbiegłem i załapałem ją za rękę. Co ja zrobiłem? Nie wierzę. - przytuliłem ją i pozwoliłem się wypłakać. Ekhem to może ja pójdę. Jak coś Łucja, to dzwoń - spojrzał na mnie chłodnym wzrokiem. Idę z tobą - powiedziała po chwili dziewczyna. Krzyknąłem kiedy drzwi zatrzasnęły się z hukiem. Jazda minęła nam w ciszy. Nie mogłabym z nim rozmawiać o Jasiu,.

Wtorek, 2 czerwca 2015. Czee Proszę was wybaczcie że nie ma rozdziałów ale mam strasznie dużo nauki i nie mam weny. Ale mam dla was chyba dobrą wiadomość. Piszę rozdział jeśli będzie nudny to sorry, staram się żeby był długi ;C. Mam nadzieję że mnie rozumiecie i nie będziecie źli ;C. No to na razie ;c.

Niedziela, 10 maja 2015. - westchnąłem, kiedy jednocześnie do moich uszu dobiegł dźwięk otwieranych drzwi. W progu stała wysoka blondynka ubrana w czarną bluzkę z dość ciekawym nadrukiem i szorty w takim samym kolorze. Najwyraźniej usłyszała to, co powiedziałem. Nadal klęczałem przy walizce, przez co dziewczyna mogła pomyśleć, że ją ignoruję. Chcąc tego uniknąć, podszedłem do niej, opierając się o framugę.