Nie bój się śnić na jawie. Chyba czas na taką oficjalną przerwę z moim opowiadaniem. Może będę redagować poprzednie rozdziały. Co nie znaczy, że mnie nie będzie. A tu wrócę po nowym roku, nawet jeśli coś napiszę, to i tak ukaże się to w styczniu 2016.

Poniedziałek, 11 listopada 2013. Kotone Jessica jest trzynastoletnią trenerką o brązowych włosach i czerwonych oczach. Pochodzi z miasteczka New Bark w Johto. Zazwyczaj nosi wielką, białą czapkę z czerwoną kokardką, czerwoną bluzę, krótkie spodenki na szelkach, białe podkolanówki, czarne glany i rękawiczki. Zawsze ma przy sobie mały plecaczek. 01 Legenda o małym Eevee.

Rozdział 5 - Is it an ilusion? Zaśmiałam się głośno. Hmyh, ciekawe co mi powie. Alex zapukał do drzwi i wszyscy czekaliśmy. Pomieszczenie było biedne, ale schludne. Czy mogła by pani nam pomóc z odczytaniem myśli pokemona? Zapytał wielce tym przejęty Ethan.

Rune pędziła przed siebie, a w uszach słyszała przyśpieszone wysiłkiem bicie serca. Rue biegł równie prędko co jego trenerka, jeśli nie prędzej. Kiedy już zbliżali się do polany zwolnili i dysząc podkradli się do lini drzew żeby mieć lepszy widok. Ku uldze Rune wszystko było w jak najlepszym porządku- zarówno Rinn jak i Nathaniel spali, a wszystkie rzeczy były ułożone tak jak je zostawiła. Spróbowała sobie przypomnieć o czym mówili.

Atmethie, czas na jedzenie. - Drzwi do mojego pokoju otworzyly sie, by stanal w nich znajomy lekarz o krotkich, blond wlosach, ktorego strasznie lubilam glownie przez Jego dar do rozbawiania innych. Jak i jako jedyny naukowiec nie byl taki surowy. - Odpowiedzialam, gdy zamknal drzwi. Co ja bym zrobila bez Ciebie? Ej, nie wpatruj sie tak w Twoje wlosy. - Pokrecila z rozbawieniem glowa. - Lepiej chodzmy, Eren i Nao pewnie juz czekaja o.