Voorwoord door Marinus van den Berg. Een plaats langs de weg, soms een bermmonument, soms alsof er nooit iets bijzonders gebeurde. Een plaats die meer levens dan vermoed heeft gemarkeerd, heeft veranderd, heeft doen stilstaan. Een plaats soms jaarlijks bezocht, soms vermeden, soms zelden nog bezocht maar niet vergeten. Zo een plaats is altijd een litteken in de ziel van hen voor wie soms alles anders. Zo een plaats werkt in het geheugen en in de levenszin.

Vijftien was ik toen ik de fotocamera van mijn vader vond; een Canon AT-1. De camera waarmee onze fotoboeken tijdens mijn prille jeugd werden gevuld. Tien jaar is de camera ongebruikt door mijn moeder bewaard. In 1993 overleed mijn vader tijdens een auto-ongeluk. Ik ben niet vaak terug geweest naar de plek waar mijn vader is verongelukt. Toch is deze plek onlosmakelijk verbonden met de dood van mijn vader. Een non-plek voor velen, voor mij een plek waar mijn leven drastisch is veranderd.

In al zijn bescheidenheid kent het boek een typografische oplossing die iedere vormgever had willen bedenken. Pieter van Evert is kunstenaar en daarnaast doceert hij aan Hogeschool voor de kunsten ArtEZ te Arnhem.