Κι έπιασε το όνειρο για στυλό, έκανε τη σκέψη σου χαρτί κι έγραψε ένα παραμύθι. Τρίτη, 14 Ιουλίου 2009. Κρυμμένη στο φως των κεριών. Μυρίζει λιβάνι και θάλασσα,. Στη σκέψη αυτός, η βραδυά η χτεσινή. Ανάσα στο τζάμι και λέξεις στο χαρτί. Σημάδια έρωτα στα σεντόνια, στις ψυχές,. Στις άδειες παραλίες, δίπλα από ξεβρασμένα κοχύλια,. Κυνηγητό με πόδια γυμνά πάνω στην άμμο. Σε φάρους σε νύχτες με πανσέληνο. Όνειρα κάτω από το φεγγαρόφως.

Με ρώτησε κάποιος γιατί γράφω, ποιά η αφορμή, τι με ωθεί. Δεν είναι αποτέλεσμα μελετημένης σκέψης η γραφή μου, ούτε διαθέτω κάποιο ταλέντο. Ασυνάρτητη είμαι, ω ναι. Γράφω τυχαία, ναι, τυχαία. Σκόρπιες λέξεις είναι οι σκέψεις που ξεπηδούν ορμητικά σαν χείμαρος. Δεν είμαι συγγραφέας, δεν γράφω βεβιασμένα, απλά αφήνω τις σκέψεις να με οδηγούν.

The spectacle of such glory can sear the tender eye. Saturday, May 30, 2009. AC DC Live in Athens May 28 2009. Thursday, February 26, 2009. Kourasthka varethika kai apexo kiolas ama ine. Kammia fora aisthanomai aplos hobistas zontanos, epaggelmatias Arianos. Psemmata Oli tin ora etsi aisthanomai.

Θα ερθω βολο και θα πινουμε διαφορα, καφεδες, ποτα, χυμους, τοσα πολλα ωστε να προλαβουν να τελειωσουν τα καλαμακια σου πριν φυγεις. Τετάρτη, 12 Αυγούστου 2015. Ή όταν ανοίγεις τη ντουλάπα και σκέφτεσαι πως δε θα ξαναχρειαστείς χειμωνιάτικα ρούχα εδώ πέρα.

Είναι η ζωή μόνο στιγμές και δεν μπορώ να σταματήσω. Παρασκευή, 27 Νοεμβρίου 2009. Ακίνητοι και Αέναοι μέσα στο πλήθος. Φρουροί και λυτρωτές των αισθήσεων μας. Καταπατητές των πρόχειρων κατασκευασμάτων μας. Αλύτρωτοι δυνάστες των παθών μας. Βρέθηκε αυτός μες το ταξί, ο ξένος. Να μου δώσει νερό και να με πάει μια βόλτα στη θάλασσα. Δεν άξιζα; Τόσο κακό παιδί είμαι τελικά;.

Οι ζωή ενός φοιτητή στο εξωτερικό. Τετάρτη, 22 Μαΐου 2013. Εδώ και ένα χρόνο ανεπαίσθητα προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου πως όλας θα πάνε καλά. Μήνες πολλοί πέρασαν, διψασμένο πλέον το δικο σου σώμα για επαφή. Εγώ που απέμεινα όμως; Φοβάμαι πως δεν έμαθα να αγαπάω ποτέ σωματικά, πως εγώ το σεξ ποτέ δεν το έβλεπα σαν μια ανταλλαγή συναισθημάτων, σαν μία πράξη αγάπης. Ναι αυτή την σάρκα αναφέρω που ιδρώνει στα σκοτεινά δωμάτια της ξένης πολυκατοικίας. Δευτέρα, 12 Μαρτίου 2012.

Κλείνω πόρτες, διαγράφω, προχωράω. Η άμυνά σου να πιστεύεις. Βρίσκεσαι σε εκείνον τον τοίχο που σε έστησα. Τελικά, τα κατάφερες, μου φωνάζεις.

Εισαι ελευθερος οταν δεν εχεις τιποτα. Και στου βυθου σου ταξιδευεις το σκοταδι. Σάββατο, 1 Δεκεμβρίου 2012. Δεν ξέρω τι με νοιάζει στο κάτω κάτω. Ένα μάτσο απογοητεύσεις είμαι τους τελευταίους μήνες. Και πότε δεν ήμουν άλλωστε;. Απλά το θέμα ξέρεις πιο είναι. Εκ των υστέρων το κατάλαβα αυτό.

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΕΓΙΝΕ ΕΡΩΤΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΙΘΑΡΑ. Τετάρτη, 9 Νοεμβρίου 2016. Ο αλήστου μνήμης Σάκης Μπουλάς έγραψε τους στίχους και το ερμήνευσε πρώτος και τη μουσική έχει συνθέσει ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας. Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Απόψε νοιώθω οτι η λέξη και μόνο με κρατάει δέσμια. Ίσως θα έπρεπε να λέω φυλακή για να σκέφτομαι την ελευθερία. Παρασκευή, 6 Μαΐου 2016. Όσα σκατά κι αν έφαγες ακόμη νιώθεις τα κομμένα σου φτερά να πεταρίζουν. Η κάμαρα μικρή, μικρή και δε χωράς. Δεν ξέρω για πού πας. Γίνεσαι εικόνα μαγική, τρισδιάστατη.