باز هم برای تو نوشتم. این روز ها من هم همچون تو آرام دارم. آرام تو حرف میزند و آرام من در وجودم جوانه. اینجارو خیلی دوس دارم و یه وقتای خاصی بهش سر میزنم. مثلآ وقتی دلم میگیره و میخوادم با یکی حرف بزنم اینجام. یا وقتی حتی بعد از گذر چندین سال دلم بهانه اش را میگیرد. و با قدرت عشق مرا وامیدارد که در میان حرفهایم پیغامی برایش. هر چند که نوش داروییست پس از مرگ سهراب اما دل است دیگر.

کلاس عاطفه ها آموزشی تربیتی سرگرمی. کودکی ها شاد و خندان باز گرد. بر سوار اسب های چوبکی. باز گرد ای خاطرات کودکی. درسهای سال اول ساده بود. آب را بابا به سارا داده بود. درس پند آموز روباه و خروس. روبه مکار و دزد و چاپلوس. روز مهمانی کوکب خانم است. سفره پر از بوی نان گندم است. فیل نادانی برایش موش بود. با وجود سوز و سرمای شدید. ریز علی پیراهن از تن می درید. تا درون نیمکت جا می شدیم. ما پر از تصمیم کبری می شدیم. یک تراش سرخ لاکی داشتیم.

بهپێچهوانهی بانگهشهی ههندێ گرووپ و لایهن که دهڵێن ماتریالیزم گرنگی به لایه.

این روزا عمر عاشقی دوروزه. بلا به دور از این دلای عاشق! که جمعه عاشقند و شنبه فارغ.