خوب این دفتر هم بسته شد.

تقديم به چشم هايي كه در راه ماندند. تقديم به اشك هايي كه غرورشان شكست. و عهدهايي كه كسي آنها را نبست. و واي بر حال آن كه در عشق پاي بند نظم و ترتيبي ست. قرار نبود كسي به هواي نشكستن دل ديگري بماند. قرار بود هر كس به هواي نشكستن دل خودش بماند. قرار نبود هر چه قرار نيست باشد. قرار تنها بر بي قراري بود و بس.

دلم برای کودکیم تنگ شده است. دلم برای کودکیم تنگ شده است. برای روزهایی که باور ساده ای داشتم. همه آدمها را دوست داشتم. تمام حسرتم از دنیا نوشتن با خودکار بود. دلم برای خدا تنگ شده. خدایی که شبها بوسه بارانش می کردم. دلم برای کودکیم تنگ شده است. باورم نمی شود از تو بگذرم ولی.

Sunday, May 29, 2005. Saturday, December 11, 2004. همیشه جدایی برام سخت بوده و خواهد بود. با رفتن انسیه و وحید باز هم 2 نفر دیگه از بهترین دوستام از پیشم رفتن. دیکه انسیه نیست تا هر وقت ناراحت بودم بخنده و بگه آخییییی ناراحت نباش دیگههه. دیگه وحید نیست تا وقتی مریض شدم بگه چیزی نیست عادیه و کلی منو بخندونه. اما چه خوبه که تو هستی. چون تو تمامی این غصه ها را ازمن دور میکنی. Tuesday, December 07, 2004. دلم برات تنگ شده جوونم.

در هواي گرگ و ميش سحرگاهي. فکر کنم گفت خدا فظ. یادمه که گفتم مواظب خودت باش. اشکای گرم من تو هوای سرد نیمه شب اوپسالا اومدن پایین. اینو فقط واسه تست کردم میزارم اینجا.