Σας κοιτώ στα μάτια και θέλω να σας πω ένα μεγάλο Ευχαριστώ καρδιάς, για την αγάπη με την οποία σκεπάσατε τα βιβλία μου, τα υπέροχα λόγια που διατυπώσατε με τις κρίσεις σας, αλλά και την μεγάλη Ευθύνη που βάλατε στην ζυγαριά της καρδιάς μου. Με την ίδια αταλάντευτη ευθύνη θα συνεχίσω όσο ο καλός Θεός μου το επιτρέψει, να γράφω για τον Άνθρωπο, τον Κόσμο και τα Όνειρα μας. Αυτός είναι και ο σκοπός της Λογοτεχνίας. Ελπίζω να την διακονώ σωστά μέχρι τέλους.

Κλείσαν οι τράπεζες και όλοι κρύφτηκαν πίσω από μια εικόνα αυστηρή σαν να ήταν αυτό που θα τους προστάτευε σε αυτήν την κακιά ώρα. Ο ένας έλεγε ότι έφταιγε το κράτος, ο άλλος ο ουρανός και κάποιος άλλος η γη. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Tuesday, October 30, 2012. Όλα κινούνται, όλα φεύγουνε. Ψηλά τα σύννεφα, γαλάζια, γκρίζα. Άσπρα σαν πούπουλα, μαύρα σαν λύπες. Κι οι χρυσοπλούμιστες οι πεταλούδες. Είνε τα κύματα, είνε τα σύννεφα. Είνει οι κόσμοι μέσα στο άπειρο. Κι είμαι σαν δέντρο πούχει φυτρώσει. Στο βουλεβάρτο μέσα στην άσφαλτο. Τα φώτα της πόλης 1939. Τα φώτα της πόλης, αφιέρωση.