Bo to jest właśnie to. Przyjaźń, która przetrwa wszystko. Blondyn podniósł wzrok znad laptopa, który trzymał na kolanach, próbując zlokalizować źródło dźwięku. jego przyjaciele także unieśli głowy. -Jeremie! Wołanie powtórzyło się i wtedy okularnik dostrzegł biegnącą ku nich Aelitę. A tej co jest? Nie młam ojęcia. -mrukną Odd z buzią pełną tostów z dżemem.

Aelita patrzyła, jak ikony plików odczepiają się od ścian Wieży i falami spływają w dół budowli, powoli znikając w kusząco białym rozbłysku światła u jej podnóży, który po krótkiej chwili wypełnił sektor górski, jak i wszystko wokół niej. Myślisz, że to dobry pomysł? Siedzieliśmy na jednej z parkowych ławek i staraliśmy się nie myśleć o przepadających nam właśnie sprawdzianach. Gimnazjum to nie taka prosta sprawa.

Zapytałam się cicho, widząc, jak X. cofa się pod ścianę, jakby próbował w nią wsiąknąć. Grymas przerażenia był widoczny z daleka. Znowu opanował Laurę, najprawdopodobniej próbując się gdzieś ukryć. Mówiłem, że wkrótce się zobaczymy, kotku. Łzy szczęścia poleciały mi po twarzy. - powiedziałam, krztusząc się łzami, które coraz bardziej spływały mi po twarzy. Cholera, wiedziałam że tak będzie.

1Skąd czerpiesz inspirację do pisania? Od Ciebie. 2 Twoja ulubiona pora roku? 3 Od kiedy tworzysz własne opowiadania? Od jakiegoś roku. 5 Gdzie najchętniej wyjeżdżasz na wakacje? Nad morze. 6 Jak spędzasz wolny czas? Wychodzą na miasto lub na basen, słucham muzyki, czytam, oglądam TV.

Poniedziałek, 16 lutego 2015. Rozdział 20 - Koniec Przygody. Yyyyumi, Ooodd, co z wami? Spytał drżacym głosem Ulrich. Yumi stała się chłopakiem, a Odd dziewczyną! Nnnie wiemy. Anax coś zrobiła i nas zmieniła! Krzyknął piskliwym, dziewczęcym głosem Odd. Musimy was odmienić - powiedział Jeremi siadając przy Superkomputerze. Anax zrobiła jakieś czary-mary i bum! Cała grupa spojrzała na odmienionych przyjaciół. Nikt nie wiedział co robić. Tak, ale którą? .

Chciałam ogłosić, że ten rozdział co napisze, będzie moim ostatnim rozdziałem. Ale nie chodzi oto, że zamykam go całkiem tylko po prostu chcem zacząć od nowa. No więc tyle na dzisiaj no i. Środa, 24 grudnia 2014. Trwała ona prawie 5 miesięcy. Boże, nie wiecie jak mi było źle nie pisząc.

Piątek, 5 grudnia 2014. o Boże! Jejku, jejku, bardzo Was za to przepraszam. Później może jakiś epilog, bo nie mam pomysłów na to opo. Oczywiście będą następne, ale na razie nic nie mówię, bo jeszcze nw o czy itp. -szepnęł Elita ze złością w głosie-Uciekaj! Najlepiej zapomnij o mnie i uciekaj! Nie zostawię cię! Idź stąd! On cię zabije! Ale ja .

W życiu bowiem istnieją rzeczy, o które warto walczyć do końca. Mam drugie opowiadanie, jest ono trochę kontynuacją tego. KLIKNIJ TUTAJ, ŻEBY PRZEJŚĆ DO BLOGA. PS Dziękuję -Kaori za motywację w komentarzu.

Rozdział dedykuję wszystkim, którzy wciąż tutaj wchodzą i nadal mają chęć czytać to badziewie. Zawołał rozbawiony Ryan, patrząc na niego z politowaniem. Zapytał zgryźliwie, mrużąc przy tym oczy.