نه برای موسوی و نه کس دیگر. برای او که باید باشد و نیست. روزهایی بود که من و تو به یکباره ایمان آوردیم به زندگی. و روزهایی بود که همه ی امیدمان آوار شد بر سرمان. و منی که هنوز غرقم. هنوز امیرآباد بوی خون میدهد. همیشه دروغی در کار است.

نمی دونم چه حالی و كجایی و چه می كنی. رو صندلی نشستمو یهو دیدم. می گفت كه تو یه راه دور.

هنر پتکی ست که قرار است واقعیت را شکل دهد. آقا عذر تقصیر از بابت تاخیر ندارم. آخه بازیگر پیدا نمیشد که بخوام اسمشو براتون بنویسم . نمایشی از جنس نوشته های هدایت و کافکا. اینروزهایی که گذشت جشنواره ی منطقه ای در بجنورد رو. پس منو از یاد نبرین! .