Kto by powiedział, że to już prawie koniec lipca? Nie wam jak wam, ale mnie bardzo szybko to przeminęło. Może dlatego, że mam bardzo zajęte wakacje, co niestety równa się z brakiem czasu na pisanie. Jednak na razie nie kończę, bo gdy tylko o tym gdzieś wspomnę, zostaję zasypywana miłymi komentarzami. I co ja mam z Wami zrobić? Pracuję, pracuję i jeszcze raz pracuję. Jednak znalazłam chwilę czasu i stałam się świeżo upieczonym kierowcą! Jestem z siebie dumna pod tym względem.

Niby medycyna poszła do przodu, a leku na ból i tęsknotę jakoś nie wynaleziono. Wtorek, 10 stycznia 2017. Zawołał siatkarz spoglądając na ścienny zegar. Było za 5 druga, a o drugiej mieli pojawić się w domu jego rodziców, na niedzielnym obiedzie. Tylko uważaj, żeby nie musieli Ci zagipsować drugiej nogi! Zastrzegł, a mała Ignaczakowa powoli zeszła ze schodów podpierając się poręczy. Dłużej się nie dało? Dominika wydęła buńczucznie usta i odwrócił.

Zabrze, 20 lipca 2003. Skwar lał się z nieba, nawet jeden listek nie drgnął, ale wyjątkowy upał nie przeszkodził Klarze i Łukaszowi w wyruszeniu na wycieczkę krajoznawczą, którą planowali od dawna. 8211; Jesteś pewny, że się nie zgubiliśmy? 8211; zapytała w pewnym momencie, kiedy od czterdziestu minut przemierzali las na obrzeżach miasta, a drzewa stawały się coraz gęstsze.

Jasne włosy, bladoniebieskie oczy i okulary na nosie, które odejmują jej trochę lat. Za wysoka jak na dziewczynę, wysportowana i ponoć zgrabna sylwetka. Przeciętnej urody nastolatka z wiecznym uśmiechem na twarzy. Zwykła licealistka z marzeniami i planami na przyszłość. Licealistka, która ma ten z tych trudnych charakterów. Jest nadzwyczaj wredną i pyskatą osobą, a ludzie nie jednokrotnie jej to powtarzają. Uparta? Otacza się ludźmi, którzy też nienawidzą nudy.