Trzynasta pięćdziesiąt pięć, a my staliśmy w holu komisariatu. Nie chciałam z nim rozmawiać. Chyba jeszcze nie byłam w stanie po tym, co się stało. Nie łatwo przychodzi człowiekowi wybaczać. Nie miałam nawet czasu poukładać wszystkiego w myślach. 8211; Co Annabel tu robi? 8211; zapytał, kierując wzrok na Amandę. 8211; Chciałam, żeby to było jasne. Żebyś nie myślał, że się mszczę. 8211; Kocham cię, Ana.

Robert stał przez jakiś czas w futrynie drzwi i przyglądał mi się, jakby próbował odszukać w mojej twarzy jakąś wskazówkę. Jedząc śniadanie poczułam wibracje mojego telefonu, który leżał obok mnie. Podniosłam i na ekranie zobaczyłam uszczęśliwioną twarz Marco Reusa. Luiza, powiedz, że kupiłaś mi bokserki! Wykrzyczał nie dając mi się nawet przywitać. Cześć Marco, mi też miło Cię słyszeć. Tak, kupiłam ci bokserki, a o co chodzi? Jak jest gdzie.

W domu było tak cicho i spokojnie już od całych dwóch tygodni. Po jutrze wracają bliźniaki Paryża i byłam z tego zadowolona. Louis wszedł do pokoju z elektroniczną nianią w ręku. Śpią- powiedział z siebie dumny. Położył się obok mnie na łóżku. Jego ręka powędrowała na moje udo. Mam na ciebie ochotę- wymruczał. - Ale rozdałem wszystkie gumki- dodał smutny. A ja myślałam, że jesteśmy Forever Young.

Dacie radę napisać piosenkę w dwa dni? Zapytał Paul, a Tom tylko patrzył na nas jakimś dziwnym wzrokiem. - powiedział i postawił tackę na nogach, a sam usiadł obok mnie. Zobaczyłam, że mojej siostrze zaczyna się nudzić a ja nie miałam jej niczego do zasugerowania. Nie wiedziałam, że moja siostrzycz.

Hej ale ja nie chcę twojej bluzy. - powiedziałam i już chciałam ją oddawać ale powstrzymał mnie jego cudowny głos. Nie musisz mi jej oddawać przecież to prze ze mnie mas teraz ubrudzoną swoją bluzkę. - powiedział i już chciał się oddalić z łazienki ale powstrzymałam go moim głosem. Dobra może zaczniemy od początku. Jestem Victoria ale znajomi mówią do mnie Tori. - przedstawiłam się i zobaczyłam u chłopaka przepiękny uśmiech na twarzy. Nie znasz zespołu One Direction? Ta ale chyba pomy.