انگار قسمت نیست اینجارا بکوبیم و از نو بسازیم . گویی باید مدت زمانی بیشتر متروکه بودن اینجارا تمدید کرد . خواهم نوشت یک روزی به جان بچه ی نداشته ام قسم . مثل قبل! پس حلال کنید و اگر خاطرتان بود اندک مایه دعا . یاعلی تا روزگاری دگر! نوشته شده در Mon 23 Sep 2013. لا به لای ورق به ورق این ایام بوی یاس می آید بوی آرامش بوی شروعی دوباره . انگار این روزها می توان راحت تر خدا را لمس کرد یا حتی شاید به قول مصطفی مستور می توان خدا را بوسید! نوشته شده در Wed 10 Jul 2013. می برد کمی تنها کمی! گاهی آدمی یک.

از دست این بلوگفا که کلی وقت تعطیل بود بعد هم انگار یه عالمه از پست های من تو وبلاگم حذف شده. از تولد سه سالگیم به بعد همه چی پریده. تمام پستهای یک سال و نیم آخر. که اگه اینطور باشه دیگه مامانم خیلی واسم پست نمیذاره. شاید بیام اما دیر به دیر. شاید هم فقط به دوستام سر بزنم. تو اردیبهشت یه بار هم با بچه های مهد کودک رفتیم شهربازی. تازه هفته پیش تولد مینی موسی آبجی آنیتام بود که دو ساله شد. چندروز بعدش هم جشن پایان سال مهدکودکمون بود.

بهم سر بزنید و من همون طوری که همیشه من رو با نظراتتون و مهربونی هاتون من رو شرمنده می کردید باز هم این لطف رو در حقم انجام بدین. امیدوارم که از این وبلاگ جدیدم خوشتون بیاد . آرزوی کام روایی رو برای تک تک دوستان گلم دارم . نظرات مهمتون رو لازم دارم.

Soyleyin bidaha almasin benim adimi. ه میشه ع کس ت کی تو زیبآت ربود. خ یلیآرو خ ط میز نی وآسه ر سید ن ی ن فر ا م ا اون ل حظه خ یلی ب ده ک تو ه م تو لیست خ ط خورد ه اونی. خ یلی خ ست م.