مهتاب رویی خاموش به گهوارۀ دل اسیرم مدام رویا می سازد. تمام روز را معطل مانده ام . دیروز هم همینطور گذشت چند روز است که انتظار کشیده ام. انگشت اشاره ام به شاتر خشک مانده اینبار محکم و دقیق صورتش را می اندازم. عکس این نیمه نقاب حوصله ام را خلال کرده باید تمامش کنم. نه بیشتر از اینهاست آرامش ام را گرفته من خلال اش می کنم. ترس و دلتنگی ام امان نمی دهد. صدای زنگ تلفن دارد ویرانم می کند باز یادم رفت فشارش دهم تا بی صدا بنالد. پلیس خوبی می شوی اگر من جایزه ی تو باشم.

مثل بتهوون و سمفونی هایش میمانیم. هر نفس عشق جاوید تو را. كه به بارش نگاه تو بهار شد. كه به عطر حضور تو خندان شد. خوشا غنچه هاي خفته ی عشقي. كه به بوسه ی تو شكوفا شد. شاخه ی شكسته ی قلبي. كه به مرغ عشق تو آشيان شد. كه به خنده هاي تو درمان شد. كه به درياي مهر تو ساحل شد. كه بر بلنداي شانه هاي تو جاري شد. كه به ناز انگشتان تو شانه شد. كه ديدگان عاشق تو ماهش شد. كه به آسمان شب تو نمايان شد. گرم ترین تن پوش این روزهای من.