Mam tyle do powiedzenia, że nawet nie wiem od czego zacząć. Hm, wiem! Powinnam zacząć od tego, jak ogromną idiotką byłam dziewięć miesięcy temu, że wahałam się nad tym, aby usunąć tą historię. Ugh, nie wierzę, że mogłam to zrobić. Wydaje mi się, że przez ten czas dojrzałam trochę i zmieniłam się. Czy na lepsze? PS Wracam do mojego starego nicku - jak mogłam chcieć się z nim rozstać? Przecież to mój znak rozpoznawczy! JEŚLI SPODOBAŁA CI SIĘ.

Kochaj tę, która jest przy tobie. Niedziela, 6 listopada 2016. No i z mojej rozmowy z rodzicami nie wyszło nic. Od razu po rozmowie z Julią pobiegłam do siebie spakować się choć trochę na podróż jaka mnie czekała. Zadzwoniłam jeszcze do babci z pytaniem, czy mogę się zatrzymać u niej na parę dni, powiadomiłam tatę, że wyjeżdżam i udałam się na dworzec kolejowy z nadzieją, że nie będę musiała długo czekać na transport. Właśnie dojechałam, idę teraz do babci. Kiedy możemy się spotkać? Zdjęłam buty i kurtkę.

Warto wierzyć w to co się kocha, bo niemożliwe nie istnieje. Czwartek, 6 lutego 2014. Po tygodniu Rose, to znaczy Margaret wybudziła się ze śpiączki. Odwiedzałam ją dzień w dzień, razem z Nathanem. Ten nadal jest w przekonaniu, że po prostu przypomniałam sobie o śmierci Rose. Rose wróciła do nas! Wiedziałam, że ta dziewczyna nigdy nas nie opuści tak na zawsze. Trochę ciężko myśleć o tym, że w tak strasznych okolicznościach, ale jednak. 8211; zadaje kolejne pytania.

Los mejores momentos de tu vida no los puedes planear, vendrán a tí! Środa, 11 stycznia 2017. - po mojej prawej stronie usłyszałam jęknięcie przyjaciółki. Wstań i sobie coś zrób. - powiedziałam zakrywając się z powrotem kocem. A myślisz, że ja mam? Westchnęłam - Ale znaj moją dobroć. - powoli zwlekłam się z łóżka i powędrowałam do kuchni. Dobrze, że zrobiłam wczoraj za dużo churros i zostawiłam trochę ciasta w lodówce.