ماه شب چهارده تقسیم بر دو. دور هیزم های خیس و خاموش. نور مهتاب را به نوبت قسمت می کنند . چرا دست هایت را روی صورتت می گیری. در پشت دیوار این پلک ها و دست ها سایه من افتاده است . چرا وقتی ساده تر از آنچه فکر می کنی. تنت را ترک می کنم. آسوده ام با تک تک خواستن ها. رفتارم از منشا خود تا پشت ویترین بروز دچار تغییر نمی شوند .

Sunday, January 3, 2010. هیچ مقدمه ای در کار نیس. اما برای توئی که میشناسیم. رابطه اش با یاغی کوچکش کلام بردار نیس. استدلال ها مجابشان نمی کند برای در قفسه چیدن و چیده شدن. برای منی که دستانم همیشه باز است. برای در آغوش گرفتن تا دست تکان دادن. این روایت چراغ های متوالیس که امتداد مسیرم را چشمک می زنند. من همان کودکی هستم که در برای هر شروع تازه باید بر هر چه گذشته اس بتازد. Thursday, December 31, 2009.

This blog s dead . A girl without the name. Sunday, May 14, 2006. This blog s dead . ابر های تکه تکه و آسمان مشوش. فتح خیابان های شهر را. وسوسه های شبگردی را در.