نوشته ی هر شخصی به خودش ربط دارد و سه نفر دیگر مسئول نیستند. مثلا وقتی هوا تاریک می شود ب. مثلا وقتی هوا تاریک می شود باید بروی خانه.

گنجشک ها بهشت را می فهمند.

بیشتر شبیه خدا می شوی. هر بار که نخی را. به مارش عزا تن داده اند. با صدای بلند می خوانند. که صدای بهار را نمی شنوی. نوشته شده در یکشنبه 22 بهمن1391ساعت توسط معصومه ابوالحسنی. نوشته شده در شنبه 20 خرداد1391ساعت توسط معصومه ابوالحسنی. از عرض خیابان به سمت خانه ای که پرده هایش سالها پیش پنجره ها را ترک کرده اند. صدای بوق از گوشم عبور می کند و زنگ می زند.

حالا این خانهی عاشقانههای خیالی.

همیشه به تغییر دادن رفتار آدما و محیط اطرافم بی اعتقاد بودم. همیشه احساس می کردم که. همینه که هست و هر تلاشی واسه تغییر دادنش بیخوده. اما من دیروز توی یه زندگی یه. یه نفر رو از گردابی که توش داشت می چرخید بیرون کشیدم. آره خوب یه جورایی گولش زدم. وادارش کردم که تصمیم درست بگیره. پای خدا و تقدیر رو وسط. کشیدم خودمو فقط نظاره گر نشون دادم در حالی که واقعا این منم که به جاش تصمیم گرفتم. شاید یه روزی بهش بگم. یه روزی که انقدر حالش بد نباشه و بتونه درست فکر کنه. امشب یکی از اون شباس.